'Vanavond finale Slimste Mens Ter Wereld' lees ik op De Standaard Online. Het doet me beseffen dat dit het enige TV-programma is dat ik mis, hier in Cyprus. Thuis was ik een grote fan en ging ik graag zitten voor de capriolen van Eric van Looy, De Professor en Co. Ik heb zelfs de opname die op mijn verjaardag werd uitgezonden bijgewoond.
De dag erna lees ik dat journaliste Annelies Rutten een jaar lang de titel mag dragen. Gelukkig, want ze was mijn favoriete. Niet alleen omdat na zes seizoenen eindelijk es een vrouw mocht winnen, of omdat ze een journaliste is, maar vooral omdat ze zo gewoon bleef. Ze is geen BV voor wie het de zoveelste tv-opname is, maar iemand die mag proeven van een nieuwe wereld en er volop van geniet. Ik lees op enkele fora de ergernis van enkele Vlamingen over de hoeveelheid media-aandacht die er aan het programma wordt geschonken. Ik kan er mij perfect iets bij voorstellen. Zeker Het Nieuwsblad zal zich eens goed hebben laten gaan met het bejubelen van hun medewerkster.
Na het werk ga ik op jacht naar een satelliet en dito ontvanger. Ik ga langs bij verschillende verkopers en merk dat de prijzen en geboden service even sterk uiteenliggen als de visies van Vlamingen en Franstaligen bij de huidge regeringsonderhandelingen... Temeer omdat ik enkel interesse heb om er een te huren en niet om te kopen. Gelukkig zenden RVi en BVN-tv gratis uit, dat bespaart mij alvast de kosten van een smartcard. Ik besluit om nog even te wachten en keer onverricht ter zake naar mijn flat terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten