Geen taal die zo moeilijk is als het Grieks. Dat hadden ook de Britten, die het eiland tot 1960 kolonialiseerden, snel begrepen. Want terwijl we in het Nederlands de uitdrukking ‘dat is als Chinees voor mij’ hanteren, spreken ze in het Engels van ‘this sounds like Greek to me’. Ook de Cyprioten zelf zijn er van overtuigd dat het Grieks, samen met Fins en Chinees, tot de moeilijkste talen van de wereld behoort. Dat heeft natuurlijk veel te maken met het Griekse alfabet, dat in niks op ons Latijns alfabet lijkt.
Daarom worden bijvoorbeeld alle plaats- en straatnamen niet alleen in het Grieks vermeld, maar ook in Engels. Daarnaast zijn reclamefolders, websites en officiële documenten tweetalig opgesteld, en ook in winkels en op kantoren spreken ze je zonder problemen in het Engels aan. Nochtans zijn enkel Grieks en Turks officiële talen op het eiland.
Het toerisme is dan ook de belangrijkste bron van inkomsten voor Cyprus. Heel wat Britten komen jaarlijks naar de prachtige stranden afgezakt om er hun vakantie te spenderen. Ook het feit dat, zoals eerder reeds vermeld, veel jongeren voor een jaar naar het buitenland gaan studeren, zorgt ervoor dat de Cyprioten een meer dan aardig mondje Engels praten. Ik zie het in Frankrijk of Spanje nog niet zo gauw gebeuren…
30 november 2007
29 november 2007
Claxonconcert
Nicosia begint meer en meer op Kortrijk te lijken. Ook hier zijn er wegenwerken bij de vleet. De stad heeft namelijk een project uitgewerkt waarbij alle voetpaden en oversteekplaatsen worden aagepast aan de noden van blinden en slechtzienden. Zo worden er overal voeltegels geplaatst en worden de oversteekplaatsen voorzien van een laag rode asfalt.
Het stadsbestuur is gelukkig wel zo slim geweest om de werken aan te vatten op een zaterdag, wanneer het een stuk rustiger is. Ook op zondag werd er doorgewerkt, waardoor de meest kritieke punten tegen maandag reeds afgewerkt waren. De ochtendspits die dag verliep dan ook vlot. Al is dat misschien het verkeerde woord. Want het verkeer laat zich nog het beste samenvatten als de totale chaos. Het is dan ook, zeker als fietser of voetganger, voortdurend uitkijken geblazen. En ook al leeft de gemiddelde Cyprioot tegen een gezapig, relaxed tempo, in het verkeer telt dat plots niet meer. Wie, bij het verspringen van het verkeerslicht op groen, het waagt om ook maar één seconde te aarzelen, krijgt meteen een batterij claxons in de maag gespitst.
Zelf achter het stuur kruipen zit er hier in Nicosia de eerstvolgende weken dan ook nog niet in!
Het stadsbestuur is gelukkig wel zo slim geweest om de werken aan te vatten op een zaterdag, wanneer het een stuk rustiger is. Ook op zondag werd er doorgewerkt, waardoor de meest kritieke punten tegen maandag reeds afgewerkt waren. De ochtendspits die dag verliep dan ook vlot. Al is dat misschien het verkeerde woord. Want het verkeer laat zich nog het beste samenvatten als de totale chaos. Het is dan ook, zeker als fietser of voetganger, voortdurend uitkijken geblazen. En ook al leeft de gemiddelde Cyprioot tegen een gezapig, relaxed tempo, in het verkeer telt dat plots niet meer. Wie, bij het verspringen van het verkeerslicht op groen, het waagt om ook maar één seconde te aarzelen, krijgt meteen een batterij claxons in de maag gespitst.
Zelf achter het stuur kruipen zit er hier in Nicosia de eerstvolgende weken dan ook nog niet in!
28 november 2007
Kieskoorts
Na het werk trekken we naar de (prachtige) nieuwe gebouwen van de universiteit aan de rand van de stad, net voor de grens met het bezette Noorden. Protoporia houdt er een verkiezingsmeeting onder studenten, in het bijzijn van presidentskandidaat Ioannis Kasoulides. Er is heel wat volk en het evenement wordt eveneens live uitgezonden op de website.
Wat mij opvalt is dat de menigte niet alleen zwaait met Cypriotische en Europese vlaggen, maar ook met die van Griekenland. Voor een buitenstaander als mezelf moeilijk te begrijpen, maar de Cyprioten zien er geen graten in om te zwaaien met de vlag van een ander land. Ze zijn erg trots op hun Griekse afkomst en willen dat laten blijken. Wie echter denkt dat ze daarmee aansturen op een aanhechting bij de Hellenistische buur, komt bedrogen uit. Hun onafhankelijkheid is hen zo mogelijk nog dierbaarder… Juist, de situatie hier is al even complex als die in België!
Bij de komende stembusslag zijn er vier kandidaten. Er is de huidige president Tassos Papadopoulos van de Democratic Party (centrumpartij) die naar een tweede termijn dingt. Daarnaast is er de kandidaat van de Progressieve Arbeiderspartij, Demetris Christofias. Officieel een socialistische, maar eigenlijk een volbloed communistische partij. Sinds de vorige verkiezingen deelden die de macht met de partij van Papadopoulos, maar een half jaar geleden verlieten ze de meerderheid om met hun eigen kandidaat uit te pakken.
De derde kandidaat is dus de centrumrechtse Kasoulides. En ook al is mijn mening misschien niet objectief, hij is de enige kans op verbetering voor de Cyprioten. Het is ook dankzij zijn partij dat het eiland in 2004 is toegetreden tot de Europese Unie. De twee andere kandidaten zijn namelijk heel wat minder Europees gezind. Vooral Christofias kan het de andere 26 lidstaten knap lastig maken de komende vijf jaar. Hij houdt er namelijk heel eigen ideeën en standpunten op na, en speelt maar al te graag voor dwarsligger. Na Polen zou het dus wel eens Cyprus kunnen zijn, die een hoofdrol speelt op het Europese toneel.
Om het rijtje compleet te maken is er ook nog de onafhankelijke kandidaat Kostas Themistokleous, maar omdat hij geen partij achter zich heeft, maakt hij maar weinig kans. Alle peilingen bevestigen dat ook, tot nu toe.
Daarnast zijn de peilingen, die elkaar ook hier voor de voeten lopen, het over nog één ding eens; het wordt een nek-aan-nek race tussen de drie andere kandidaten. Iets wat de zenuwen natuurlijk nog meer doet toenemen. Kasoulides trekt daarom volop de kaart van de jeugd, en probeert hen te overtuigen van het feit dat zij de sleutel in handen hebben die de toekomst van Cyprus zal bepalen. Daarbij worden ook de vele Cyprioten die in het buitenland (vooral in Griekenland, Groot-Brittannië en de VS) studeren niet vergeten. Want zij zouden wel eens het verschil kunnen maken.
Het worden hoe dan ook razend spannende tijden, waar ik alvast reikhalzend naar uitkijk!
Wat mij opvalt is dat de menigte niet alleen zwaait met Cypriotische en Europese vlaggen, maar ook met die van Griekenland. Voor een buitenstaander als mezelf moeilijk te begrijpen, maar de Cyprioten zien er geen graten in om te zwaaien met de vlag van een ander land. Ze zijn erg trots op hun Griekse afkomst en willen dat laten blijken. Wie echter denkt dat ze daarmee aansturen op een aanhechting bij de Hellenistische buur, komt bedrogen uit. Hun onafhankelijkheid is hen zo mogelijk nog dierbaarder… Juist, de situatie hier is al even complex als die in België!
Bij de komende stembusslag zijn er vier kandidaten. Er is de huidige president Tassos Papadopoulos van de Democratic Party (centrumpartij) die naar een tweede termijn dingt. Daarnaast is er de kandidaat van de Progressieve Arbeiderspartij, Demetris Christofias. Officieel een socialistische, maar eigenlijk een volbloed communistische partij. Sinds de vorige verkiezingen deelden die de macht met de partij van Papadopoulos, maar een half jaar geleden verlieten ze de meerderheid om met hun eigen kandidaat uit te pakken.
De derde kandidaat is dus de centrumrechtse Kasoulides. En ook al is mijn mening misschien niet objectief, hij is de enige kans op verbetering voor de Cyprioten. Het is ook dankzij zijn partij dat het eiland in 2004 is toegetreden tot de Europese Unie. De twee andere kandidaten zijn namelijk heel wat minder Europees gezind. Vooral Christofias kan het de andere 26 lidstaten knap lastig maken de komende vijf jaar. Hij houdt er namelijk heel eigen ideeën en standpunten op na, en speelt maar al te graag voor dwarsligger. Na Polen zou het dus wel eens Cyprus kunnen zijn, die een hoofdrol speelt op het Europese toneel.
Om het rijtje compleet te maken is er ook nog de onafhankelijke kandidaat Kostas Themistokleous, maar omdat hij geen partij achter zich heeft, maakt hij maar weinig kans. Alle peilingen bevestigen dat ook, tot nu toe.
Daarnast zijn de peilingen, die elkaar ook hier voor de voeten lopen, het over nog één ding eens; het wordt een nek-aan-nek race tussen de drie andere kandidaten. Iets wat de zenuwen natuurlijk nog meer doet toenemen. Kasoulides trekt daarom volop de kaart van de jeugd, en probeert hen te overtuigen van het feit dat zij de sleutel in handen hebben die de toekomst van Cyprus zal bepalen. Daarbij worden ook de vele Cyprioten die in het buitenland (vooral in Griekenland, Groot-Brittannië en de VS) studeren niet vergeten. Want zij zouden wel eens het verschil kunnen maken.
Het worden hoe dan ook razend spannende tijden, waar ik alvast reikhalzend naar uitkijk!
27 november 2007
Regen aub!
Wederom een normale werkdag vandaag, en dat betekent ook vandaag geen regen. De Cyprioten slaan dan ook stilaan aan het bidden om toch maar wat hemelwater te krijgen. Het eilland heeft af te rekenen met één van de zwaarste droogteperiodes sinds zijn onafhankelijkheid. Als het gebrek aan regen nog langer aanhoudt, komt de watervoorziening vanaf begin volgend jaar in het gedrang. Dit terwijl in West-Europa de regen met bakken uit de lucht blijft vallen.
Na de bosbranden van afgelopen zomer dus een (mogelijke) nieuwe tegenslag voor de, prachtige, bergstreek rond de hoofdstad Nicosia. Als je dan bedenkt dat door een breuk in de waterleiding, meerdere tienduizenden liters drinkwater zijn weggespoeld in Oudenaarde...
Na de bosbranden van afgelopen zomer dus een (mogelijke) nieuwe tegenslag voor de, prachtige, bergstreek rond de hoofdstad Nicosia. Als je dan bedenkt dat door een breuk in de waterleiding, meerdere tienduizenden liters drinkwater zijn weggespoeld in Oudenaarde...
26 november 2007
Interview
Tijdens het werk door zet ik mijn zoektocht naar een radio met cassettespeler verder. Ik zoek er al een tijdje achter, maar het is blijkbaar niet zo makkelijk te vinden. Ik vind wel radio’s, maar ofwel zonder cassettespeler, ofwel heeft hij de geest gegeven.
Ik heb een dergelijke radio nodig, omdat ik nog één van de engagementen die ik aanging voor mijn trip naar Cyprus, moet nakomen. Voor Radikaal, het tijdschrifft van JONG-cd&v, moet ik nog een interview uittypen met enkele voorzitters van CDS. Het interview staat op cassette, ik moet ze alleen nog kunnen afspelen! Uiteindelijk brengen de jongens van Protoporia, de studentenvereniging van NEDISI, redding. Enkele van hen ken ik nog van mijn tijd binnen EDS, de Europese koepel van centrumrechtse studentenverenigingen. Samen hebben we heel wat seminaries in diverse Europese landen bijgewoond. Het is dan ook een warm weerzien.
We halen samen herinneringen op en ik vertel hen dat ik met dit interview met enkele CDS’ers mijn tijd binnen de studentenvereniging afsluit. Ik ben immers al even geen student meer. Waarop ze mij meteen laten weten dat ik nog altijd welkom ben op de volgende EDS-bijeenkomst in Cyprus.
’s Avonds laat ook Marius weten dat hij nog een radio gevonden heeft die ik kan gebruiken. Maar later blijkt dat ook van die radio de cassettespeler niet werkt, waardoor ik toch die van Protoporia moet gebruiken.
Ik heb een dergelijke radio nodig, omdat ik nog één van de engagementen die ik aanging voor mijn trip naar Cyprus, moet nakomen. Voor Radikaal, het tijdschrifft van JONG-cd&v, moet ik nog een interview uittypen met enkele voorzitters van CDS. Het interview staat op cassette, ik moet ze alleen nog kunnen afspelen! Uiteindelijk brengen de jongens van Protoporia, de studentenvereniging van NEDISI, redding. Enkele van hen ken ik nog van mijn tijd binnen EDS, de Europese koepel van centrumrechtse studentenverenigingen. Samen hebben we heel wat seminaries in diverse Europese landen bijgewoond. Het is dan ook een warm weerzien.
We halen samen herinneringen op en ik vertel hen dat ik met dit interview met enkele CDS’ers mijn tijd binnen de studentenvereniging afsluit. Ik ben immers al even geen student meer. Waarop ze mij meteen laten weten dat ik nog altijd welkom ben op de volgende EDS-bijeenkomst in Cyprus.
’s Avonds laat ook Marius weten dat hij nog een radio gevonden heeft die ik kan gebruiken. Maar later blijkt dat ook van die radio de cassettespeler niet werkt, waardoor ik toch die van Protoporia moet gebruiken.
25 november 2007
de schuld van Brussel
De zondag staat alom bekend als rustdag en dat breng ik vandaag ook in de praktijk. Voor het eerst heb ik niks te doen en plan ik om de hele dag op mijn appartement te blijven. Nadat ik eerst een hele tijd in mijn bed naar Pop Classics op één van de Engelstalige radiostations die Cyprus rijk is, lig te luisteren besluit ik uiteindelijk toch op te staan voor een laat ontbijt. Of een vroege lunch, al wordt dat tegenwoordig met een modieus woord brunch genaamd.
Na de middag wachten mij enkele huishoudelijke taken met eerst de afwas, daarna die andere soort was (die met de waspoeder), en vervolgens het buitenzetten van de vuilniszak. En terwijl we in Vlaanderen stilaan voor elke soort een eigen afvalemmer hebben, gooit men in Cyprus nog steeds alles in één zak. Dat was in het begin wel even wennen. Ik bleef de lege flessen maar naast de vuilniszak plaatsen, in afwachting van een lading blauwe exemplaren. Vlamingen zijn niet voor niks Europees sorteerkampioen!
Maar door de toetreding van Cyprus tot de Europese Unie, zijn ook hier de dagen van de omnivuilzak geteld. In bepaalde wijken van Nicosia is het sorteren onlangs ingevoerd, terwijl de andere buurten volgen binnen enkele maanden. Uiterlijk in 2009 moet de rest van het eiland volgen, omdat "Brussel" het nu eenmaal zo wil... Het is ook hier een veelgebruikte tactiek om alles op de kap van Brusselse EU-ambtenaren af te schuiven...
Op de terugweg van de container loop ik de buurvrouw (van flat 401) tegen het lijf. Ze nodigt mij meteen uit voor een kopje koffie, iets waar ik graag op inga. Ze vertelt over haar dochter die voor een jaar in London studeert, en maar met moeite kan wennen aan het klimaat in de Engelse hoofdstad. Ik antwoord dat ik daar als Belg volledig kan inkomen, en dat ik maar al te blij ben dat ik de omgekeerde beweging heb gemaakt.
's Avonds verlaat ik toch even mijn appartement om in één van de vele plaatselijke bakkerijen wat avondeten in te slaan. Ik kies voor een heerlijke Apfelstrüdel en enkele donuts. Terug op het appartement kruip ik al vlug onder de wol om te genieten van het eerste seizoen van de HBO-serie Entourage. En zoals met elke HBO-serie (cf. Sopranos, Six Feet Under, Sex & the City, ...), is ook deze serie een pareltje die je zeker es moet bekijken. Op DVD weliswaar, want op Kanaaltwee wordt deze reeks véél te laat uitgezonden.
Na de middag wachten mij enkele huishoudelijke taken met eerst de afwas, daarna die andere soort was (die met de waspoeder), en vervolgens het buitenzetten van de vuilniszak. En terwijl we in Vlaanderen stilaan voor elke soort een eigen afvalemmer hebben, gooit men in Cyprus nog steeds alles in één zak. Dat was in het begin wel even wennen. Ik bleef de lege flessen maar naast de vuilniszak plaatsen, in afwachting van een lading blauwe exemplaren. Vlamingen zijn niet voor niks Europees sorteerkampioen!
Maar door de toetreding van Cyprus tot de Europese Unie, zijn ook hier de dagen van de omnivuilzak geteld. In bepaalde wijken van Nicosia is het sorteren onlangs ingevoerd, terwijl de andere buurten volgen binnen enkele maanden. Uiterlijk in 2009 moet de rest van het eiland volgen, omdat "Brussel" het nu eenmaal zo wil... Het is ook hier een veelgebruikte tactiek om alles op de kap van Brusselse EU-ambtenaren af te schuiven...
Op de terugweg van de container loop ik de buurvrouw (van flat 401) tegen het lijf. Ze nodigt mij meteen uit voor een kopje koffie, iets waar ik graag op inga. Ze vertelt over haar dochter die voor een jaar in London studeert, en maar met moeite kan wennen aan het klimaat in de Engelse hoofdstad. Ik antwoord dat ik daar als Belg volledig kan inkomen, en dat ik maar al te blij ben dat ik de omgekeerde beweging heb gemaakt.
's Avonds verlaat ik toch even mijn appartement om in één van de vele plaatselijke bakkerijen wat avondeten in te slaan. Ik kies voor een heerlijke Apfelstrüdel en enkele donuts. Terug op het appartement kruip ik al vlug onder de wol om te genieten van het eerste seizoen van de HBO-serie Entourage. En zoals met elke HBO-serie (cf. Sopranos, Six Feet Under, Sex & the City, ...), is ook deze serie een pareltje die je zeker es moet bekijken. Op DVD weliswaar, want op Kanaaltwee wordt deze reeks véél te laat uitgezonden.
24 november 2007
Batjes
Het is na elven als ik, voor het eerst sinds ik hier verblijf, wakker wordt zonder wekker (ironisch, want het is mijn eerste nacht met wekkerradio). Na een stevig ontbijt maak ik me klaar om naar de rand van Nicosia te trekken. Een nieuw stadsdeel met heel wat leuke winkels en enkele gezellige coffee shops en restaurantjes. Er zijn vooral heel wat Outlet Stores van bekende merken te vinden. Voor Nike, Timberland, Puma, Bata... een manier om hun collecties van vorige seizoenen kwijt te raken, terwijl de consument stevig kan besparen met kortingen tot -70%.
In die van Adidas kan ik een uniek T-shirt op de kop tikken. Het is een model met de Engelse vlag, dat volgend jaar ging gebruikt worden voor het EK voetbal in Zwitserland en Oostenrijk. Maar omdat Engeland zich niet kwalificeerde zal het niet in productie worden genomen. Bijgevolg werden de 'Sample Pieces' afgevoerd naar de discount shop, waar ik er nog geen 5 pond voor betaal.
Het maakt mijn dag goed, en even later doe ik ook bij Marks & Spencer Home een gouden zaak. Ik vind er een prachtige set van 6 badhanddoeken voor een appel en een ei en neem ze dan ook snel mee. Dat was namelijk iets dat ik bij het inpakken over het hoofd had gezien.
Gepakt en gezakt keren we terug voor een koffie en maken we de balans op van mijn eerste twee weken onder de Cypriotische zon...
In die van Adidas kan ik een uniek T-shirt op de kop tikken. Het is een model met de Engelse vlag, dat volgend jaar ging gebruikt worden voor het EK voetbal in Zwitserland en Oostenrijk. Maar omdat Engeland zich niet kwalificeerde zal het niet in productie worden genomen. Bijgevolg werden de 'Sample Pieces' afgevoerd naar de discount shop, waar ik er nog geen 5 pond voor betaal.
Het maakt mijn dag goed, en even later doe ik ook bij Marks & Spencer Home een gouden zaak. Ik vind er een prachtige set van 6 badhanddoeken voor een appel en een ei en neem ze dan ook snel mee. Dat was namelijk iets dat ik bij het inpakken over het hoofd had gezien.
Gepakt en gezakt keren we terug voor een koffie en maken we de balans op van mijn eerste twee weken onder de Cypriotische zon...
23 november 2007
Hilton
Het is een heuglijke dag vandaag. Niet omdat het weekend voor de deur staat, en niet alleen omdat ik vanavond in het Hilton Park Hotel wordt verwacht, maar bovenal omdat sinds vandaag alle PC-problemen van de baan zijn. De voorbije weken waren er namelijk heel wat moeilijkheden met de internetverbinding, wat ook het bijhouden van mijn blog bemoeilijkte.
Na enkele uren zoeken en zwoegen is alles opnieuw 'up & running', en kunnen we in het hele gebouw zonder problemen draadloos op het internet. Voor mijn job een onmisbaar instrument. Om een online platform met bijhorende database te creeren, moet je natuurlijk wel eerst zelf online geraken!
Door alle drukte verliezen we het middageten uit het oog. Het is over halfvier als we gegrilde kip met frietjes eten, en dat is zelfs voor Cyprioten laat. Ik vertel hen dat het in Belgie dan reeds tijd is voor de volgende maaltijd, het vieruurtje, waarbij we iets (meestal zoet) eten om de honger te stillen. Waarop Katarina uitroept 'dan is het bij ons de hele dag door vier uur!' Een waarheid als een koe, want Cyprioten houden van suiker, dat is me al een tijdje duidelijk.
Op weg naar huis stop ik in het postkantoor verderop in de straat om het pakket dat mijn ouders mij hebben toegezonden op te pikken. Nu ik opnieuw een 2e GSM heb, moet ik niet langer van SIM-kaart wisselen, en dankzij mijn wekkerradio kan ik opnieuw wakker worden met wat muziek!
Daarna spring ik snel in de douche want om halfnegen pikt George mij op om naar de jaarlijkse gala-avond van de lokale afdeling van de partij te gaan. Ik ontmoet er heel wat nieuwe gezichten, en maak ook kennis met 'onze' kandidaat voor de presidentsverkiezingen van februari volgend jaar, die ik volop zal meebeleven.
Na enkele uren zoeken en zwoegen is alles opnieuw 'up & running', en kunnen we in het hele gebouw zonder problemen draadloos op het internet. Voor mijn job een onmisbaar instrument. Om een online platform met bijhorende database te creeren, moet je natuurlijk wel eerst zelf online geraken!
Door alle drukte verliezen we het middageten uit het oog. Het is over halfvier als we gegrilde kip met frietjes eten, en dat is zelfs voor Cyprioten laat. Ik vertel hen dat het in Belgie dan reeds tijd is voor de volgende maaltijd, het vieruurtje, waarbij we iets (meestal zoet) eten om de honger te stillen. Waarop Katarina uitroept 'dan is het bij ons de hele dag door vier uur!' Een waarheid als een koe, want Cyprioten houden van suiker, dat is me al een tijdje duidelijk.
Op weg naar huis stop ik in het postkantoor verderop in de straat om het pakket dat mijn ouders mij hebben toegezonden op te pikken. Nu ik opnieuw een 2e GSM heb, moet ik niet langer van SIM-kaart wisselen, en dankzij mijn wekkerradio kan ik opnieuw wakker worden met wat muziek!
Daarna spring ik snel in de douche want om halfnegen pikt George mij op om naar de jaarlijkse gala-avond van de lokale afdeling van de partij te gaan. Ik ontmoet er heel wat nieuwe gezichten, en maak ook kennis met 'onze' kandidaat voor de presidentsverkiezingen van februari volgend jaar, die ik volop zal meebeleven.
22 november 2007
Slimme Annelies
'Vanavond finale Slimste Mens Ter Wereld' lees ik op De Standaard Online. Het doet me beseffen dat dit het enige TV-programma is dat ik mis, hier in Cyprus. Thuis was ik een grote fan en ging ik graag zitten voor de capriolen van Eric van Looy, De Professor en Co. Ik heb zelfs de opname die op mijn verjaardag werd uitgezonden bijgewoond.
De dag erna lees ik dat journaliste Annelies Rutten een jaar lang de titel mag dragen. Gelukkig, want ze was mijn favoriete. Niet alleen omdat na zes seizoenen eindelijk es een vrouw mocht winnen, of omdat ze een journaliste is, maar vooral omdat ze zo gewoon bleef. Ze is geen BV voor wie het de zoveelste tv-opname is, maar iemand die mag proeven van een nieuwe wereld en er volop van geniet. Ik lees op enkele fora de ergernis van enkele Vlamingen over de hoeveelheid media-aandacht die er aan het programma wordt geschonken. Ik kan er mij perfect iets bij voorstellen. Zeker Het Nieuwsblad zal zich eens goed hebben laten gaan met het bejubelen van hun medewerkster.
Na het werk ga ik op jacht naar een satelliet en dito ontvanger. Ik ga langs bij verschillende verkopers en merk dat de prijzen en geboden service even sterk uiteenliggen als de visies van Vlamingen en Franstaligen bij de huidge regeringsonderhandelingen... Temeer omdat ik enkel interesse heb om er een te huren en niet om te kopen. Gelukkig zenden RVi en BVN-tv gratis uit, dat bespaart mij alvast de kosten van een smartcard. Ik besluit om nog even te wachten en keer onverricht ter zake naar mijn flat terug.
De dag erna lees ik dat journaliste Annelies Rutten een jaar lang de titel mag dragen. Gelukkig, want ze was mijn favoriete. Niet alleen omdat na zes seizoenen eindelijk es een vrouw mocht winnen, of omdat ze een journaliste is, maar vooral omdat ze zo gewoon bleef. Ze is geen BV voor wie het de zoveelste tv-opname is, maar iemand die mag proeven van een nieuwe wereld en er volop van geniet. Ik lees op enkele fora de ergernis van enkele Vlamingen over de hoeveelheid media-aandacht die er aan het programma wordt geschonken. Ik kan er mij perfect iets bij voorstellen. Zeker Het Nieuwsblad zal zich eens goed hebben laten gaan met het bejubelen van hun medewerkster.
Na het werk ga ik op jacht naar een satelliet en dito ontvanger. Ik ga langs bij verschillende verkopers en merk dat de prijzen en geboden service even sterk uiteenliggen als de visies van Vlamingen en Franstaligen bij de huidge regeringsonderhandelingen... Temeer omdat ik enkel interesse heb om er een te huren en niet om te kopen. Gelukkig zenden RVi en BVN-tv gratis uit, dat bespaart mij alvast de kosten van een smartcard. Ik besluit om nog even te wachten en keer onverricht ter zake naar mijn flat terug.
21 november 2007
geen nieuws...
Net zoals gisteren een gewone werkdag, met dat verschil dat ik vandaag voor het eerst een trui uit mijn kast moet plukken. De wolken hebben het pleit namelijk gewonnen en de zon op het achterplan gedrukt met lagere temperaturen tot gevolg.
Geen nieuws dus, en zoals het spreekwoord zegt, is dat goed nieuws. Want meteen het moment om enkele foto's te tonen! Resp. (gedeelte van) de woonkamer, keuken, terras en mijn kantoor.
Geen nieuws dus, en zoals het spreekwoord zegt, is dat goed nieuws. Want meteen het moment om enkele foto's te tonen! Resp. (gedeelte van) de woonkamer, keuken, terras en mijn kantoor.
20 november 2007
in de plooi
Stilaan begint alles hier in Cyprus in zijn plooi te vallen. Ik begin een dagelijkse routine te kweken en raak vertrouwd met de diverse Cypriotische gebruiken. Ook op het werk krijg ik meer en meer zicht op mijn taken. Na het werk loop ik langs in een 'Outlet Store' op zoek naar placemats en andere praktische hebbedingen voor mijn appartement en spring ik binnen in de supermarkt op het gelijksvloers van mijn appartementsgebouw (lekker dichtbij!) om een nieuwe voorraad etenswaren in te slaan.
Na het eten heb ik voor het eerst een rustige avond waarbij ik niks gepland heb. Daardoor heb ik voor het eerst de tijd om aan het thuisfront te denken. Ik besluit om ze eens te bellen, ik heb ze tenslotte nog niet gehoord sinds mijn vertrek. Na een paar vruchteloze pogingen lukt het mij dan toch. Maar ik stel meteen vast dat ik het uurverschil even uit het oog was verloren, want ik bel hen op tijdens hun dagelijkse tv-afspraak en dat mag ik horen ook.
Dan is mijn oma blijer met mijn telefoontje. Ze stelt me een hele batterij bezorgde vragen zoals alleen oma's die kunnen stellen en is verbaast dat ze mij zo goed kan verstaan, ook al ben ik zover weg ("het klinkt precies of ge zit in Kortrijk"). De wonderen der techniek...
Na het eten heb ik voor het eerst een rustige avond waarbij ik niks gepland heb. Daardoor heb ik voor het eerst de tijd om aan het thuisfront te denken. Ik besluit om ze eens te bellen, ik heb ze tenslotte nog niet gehoord sinds mijn vertrek. Na een paar vruchteloze pogingen lukt het mij dan toch. Maar ik stel meteen vast dat ik het uurverschil even uit het oog was verloren, want ik bel hen op tijdens hun dagelijkse tv-afspraak en dat mag ik horen ook.
Dan is mijn oma blijer met mijn telefoontje. Ze stelt me een hele batterij bezorgde vragen zoals alleen oma's die kunnen stellen en is verbaast dat ze mij zo goed kan verstaan, ook al ben ik zover weg ("het klinkt precies of ge zit in Kortrijk"). De wonderen der techniek...
19 november 2007
Rode VRT
Om volop op de hoogte te blijven van wat er in mijn thuisland gebeurt, besluit ik gebruik te maken van het aanbod dat mijn bank (KBC) mij doet, om De Standaard Online tegen een gunsttarief te lezen.
Het eerste artikel dat ik lees is 'Freddy Willockx boos op VRT over kritische berichtgeving'. Na afloop van de roemruchte stemming in de Kamercommissie over de splitsing van BHV, interviewde Linda De Win voor Villa Politica de SP.A-fractieleider Hans Bonte. En volgens de burgemeester van Sint-Niklaas gebeurde dat op een veel te kritische manier. Hij belde haar dan ook op om haar de huid vol te schelden en dreigde ermee om Guy Peeters, voorzitter van de Raad van Bestuur van de VRT, erover te ondervragen.
De SP.A is het dan ook niet gewend dat de Reyerslaan de partij voor een keer niet de hemel inprijst. Want het is een publiek geheim dat de nieuwsredactie en de socialistische partij een meer dan directe lijn met elkaar hebben. Het aantal voorbeelden in verkiezingstijden die dat staven, zijn legio. Het achterhouden van de eerste uitslagen op de verkiezingsavond (die voor de SP.A ongunstig waren) is er maar een van.
Blij dat er nog niks veranderd is in ons land. Diegene die zeggen dat de VRT de enige garantie is op een neutraal en objectief journaal moeten dringend eens in de geschiedenisboeken duiken. De tijden dat met een chronometer werd afgeklokt op hoeveel minuten berichtgeving elke partij recht had, liggen echt nog niet ver achter ons. Ook al had een partij niks te vertellen, toch kreeg ze X aantal minuten zendtijd en vice versa. Op politiek vlak is VTM een grotere garantie op objectiviteit dan de VRT ooit zal zijn...
Het eerste artikel dat ik lees is 'Freddy Willockx boos op VRT over kritische berichtgeving'. Na afloop van de roemruchte stemming in de Kamercommissie over de splitsing van BHV, interviewde Linda De Win voor Villa Politica de SP.A-fractieleider Hans Bonte. En volgens de burgemeester van Sint-Niklaas gebeurde dat op een veel te kritische manier. Hij belde haar dan ook op om haar de huid vol te schelden en dreigde ermee om Guy Peeters, voorzitter van de Raad van Bestuur van de VRT, erover te ondervragen.
De SP.A is het dan ook niet gewend dat de Reyerslaan de partij voor een keer niet de hemel inprijst. Want het is een publiek geheim dat de nieuwsredactie en de socialistische partij een meer dan directe lijn met elkaar hebben. Het aantal voorbeelden in verkiezingstijden die dat staven, zijn legio. Het achterhouden van de eerste uitslagen op de verkiezingsavond (die voor de SP.A ongunstig waren) is er maar een van.
Blij dat er nog niks veranderd is in ons land. Diegene die zeggen dat de VRT de enige garantie is op een neutraal en objectief journaal moeten dringend eens in de geschiedenisboeken duiken. De tijden dat met een chronometer werd afgeklokt op hoeveel minuten berichtgeving elke partij recht had, liggen echt nog niet ver achter ons. Ook al had een partij niks te vertellen, toch kreeg ze X aantal minuten zendtijd en vice versa. Op politiek vlak is VTM een grotere garantie op objectiviteit dan de VRT ooit zal zijn...
18 november 2007
Jong geleerd...
Vandaag trekken we de bergen in voor wat actie. In de politiek is er namelijk heel wat praatkracht, maar soms is er gewoon nood aan wat daadkracht! Afgelopen zomer werd Cyprus getroffen door enkele hevige bosbranden die vele hectaren in de as hebben gelegd. Daarom houdt de jeugdafdeling van de partij een grote boomplantactie. Met meer dan honderd jonge Cyprioten planten we 600 nieuwe boompjes.
Ik ben verrast door de leeftijd van de menigte; de gemiddelde leeftijd is 16 jaar. In Cyprus heeft elke partij naast een jongeren- en een studententak, ook een scholierenafdeling. De studentenvertegenwoordiging in de scholen is er namelijk gepolitiseerd, en dus moet elke partij al vroeg beginnen met mensen recruteren en mobiliseren, wil ze politiek iets te zeggen hebben.
Op de terugweg stoppen we in een prachtig bergdorpje voor een kop koffie. In de zomer loopt het hier vol toeristen, maar rond deze tijd is de macht aan de lokale inwoners. Op weg naar het café zien we in een kiosk een exemplaar van de zondagskrant liggen, met daarin een interview met de voorzitter van de jongerenpartij (met wie ik meerijd). Uiteraard pikken we een exemplaar op en vertalen ze trots enkele stukken uit het interview. Samen met mijn koffie geniet ik van een lokale specialiteit, die nog het best te vergelijken is met onze oliebollen (maar zoeter en kouder).
Na een vermoeiende dag (heen en terug bedroeg de reistijd 2 uur) plof ik mij neer in de zetel met wat heerlijke cake die ik gisteren meekreeg van Marius zijn moeder. Omdat ik het eerste seizoen van Weeds volledig bekeken heb (nogmaals: een aanrader!), besluit ik te kijken naar de pilootaflevering van Party of Five, een goede keuze blijkt achteraf. Maar na twee afleveringen hou ik het voor bekeken, want mij ogen vallen haast toe…
Ik ben verrast door de leeftijd van de menigte; de gemiddelde leeftijd is 16 jaar. In Cyprus heeft elke partij naast een jongeren- en een studententak, ook een scholierenafdeling. De studentenvertegenwoordiging in de scholen is er namelijk gepolitiseerd, en dus moet elke partij al vroeg beginnen met mensen recruteren en mobiliseren, wil ze politiek iets te zeggen hebben.
Op de terugweg stoppen we in een prachtig bergdorpje voor een kop koffie. In de zomer loopt het hier vol toeristen, maar rond deze tijd is de macht aan de lokale inwoners. Op weg naar het café zien we in een kiosk een exemplaar van de zondagskrant liggen, met daarin een interview met de voorzitter van de jongerenpartij (met wie ik meerijd). Uiteraard pikken we een exemplaar op en vertalen ze trots enkele stukken uit het interview. Samen met mijn koffie geniet ik van een lokale specialiteit, die nog het best te vergelijken is met onze oliebollen (maar zoeter en kouder).
Na een vermoeiende dag (heen en terug bedroeg de reistijd 2 uur) plof ik mij neer in de zetel met wat heerlijke cake die ik gisteren meekreeg van Marius zijn moeder. Omdat ik het eerste seizoen van Weeds volledig bekeken heb (nogmaals: een aanrader!), besluit ik te kijken naar de pilootaflevering van Party of Five, een goede keuze blijkt achteraf. Maar na twee afleveringen hou ik het voor bekeken, want mij ogen vallen haast toe…
17 november 2007
Wederzijdse geschiedenis
In de voormiddag neemt Marius mij mee naar een bijeenkomst van de Historical Society of Cyprus. Omdat de Historical Society zich tot alle Cyprioten richt, onafhankelijk in welk deel ze wonen of van welk land ze oorspronkelijk zijn, vinden de bijeenkomsten in het Engels plaats. Dat maakt het ook voor mij mogelijk om alles te volgen.
Om de neutraliteit te behouden vinden de bijeenkomsten trouwens plaats in het Ledra Palace, een prachtig voormalig hotel, dat nu in de Buffer Zone ligt en dienst doet als hoofdkwartier van UNFICYP, de VN vredesmissie. De meeste aanwezigen zijn leraars geschiedenis in het secundair onderwijs. Het doel van de vereniging is om de echte geschiedenis van het eiland te openbaren, en niet de politiek gekleurde versies die zowel in het Zuiden als het Noorden worden verteld.
Ik leer er heel wat bij. Over de boter die de Grieks-Cyprioten op het hoofd hebben in dit hele conflict. In Europa denken we nog te vaak in termen van Turkije als de bad guy en Cyprus en Griekenland als slachtoffer daarvan. De waarheid is dat tijdens de drie jaar dat het eiland onafhankelijk was, de Grieks-Cyprioten alsmaar meer represailles pleegden tegen de Turkse minderheid, die hierop antwoordden met meer geweld, en zo het land op de rand van een burgeroorlog brachten. Wanneer de (Grieksgezinde) president voorstellen formuleert om de grondwet te wijzigen (om zo de rechten van de Turkse minderheid sterk in te perken), breekt de burgeroorlog pas echt los. Daarop beslisten de Verenigde Naties om een vredesmacht te sturen, die nog altijd actief is. Vanaf 1967 beginnen beide kampen, onder druk van oud-kolonisator Groot-Brittannië, langdurige onderhandelingen.
Die eindigen abrupt in 1974, wanneer het Kolonelsregime in Athene beslist om een staatsgreep te plegen om Cyprus op die manier te annexeren. Daarop beslist Turkije om een deel van het Noorden van het eiland te bezetten, waarop de staatsgreep mislukt. In plaats van zich daarna geleidelijk terug te trekken, breidt Turkije het bezette deel uit tot het volledige Noorden. In 1983 roepen de Turks-Cyprioten daarop de onafhankelijkheid uit.
Dit is de recente geschiedenis van Cyprus in een notedop. Ze nodigen mij alvast uit op de volgende bijeenkomsten om op die manier nog meer te weten te komen over de hele kwestie.
’s Middags (in Cyprus betekent dat om 15 uur) ben ik uitgenodigd bij de ouders van Marius om er gebakken vis te gaan eten. Als ze horen dat ik van België ben, kijken ze bezorgd. Ze hebben op het nieuws immers gezien dat mijn land aan het uiteenvallen is! Ik leg ze uit dat ze zich nog geen zorgen moeten maken. Ook al is België zonder twijfel een eindig verhaal, de vervaldatum is nog niet meteen in zicht. Ze moeten lachen als ik hen vertel dat de politici momenteel onderhandelen over wanneer ze opnieuw gaan onderhandelen! Waarop het mijn beurt is om de geschiedenis van België kort te schetsen…
Om de neutraliteit te behouden vinden de bijeenkomsten trouwens plaats in het Ledra Palace, een prachtig voormalig hotel, dat nu in de Buffer Zone ligt en dienst doet als hoofdkwartier van UNFICYP, de VN vredesmissie. De meeste aanwezigen zijn leraars geschiedenis in het secundair onderwijs. Het doel van de vereniging is om de echte geschiedenis van het eiland te openbaren, en niet de politiek gekleurde versies die zowel in het Zuiden als het Noorden worden verteld.
Ik leer er heel wat bij. Over de boter die de Grieks-Cyprioten op het hoofd hebben in dit hele conflict. In Europa denken we nog te vaak in termen van Turkije als de bad guy en Cyprus en Griekenland als slachtoffer daarvan. De waarheid is dat tijdens de drie jaar dat het eiland onafhankelijk was, de Grieks-Cyprioten alsmaar meer represailles pleegden tegen de Turkse minderheid, die hierop antwoordden met meer geweld, en zo het land op de rand van een burgeroorlog brachten. Wanneer de (Grieksgezinde) president voorstellen formuleert om de grondwet te wijzigen (om zo de rechten van de Turkse minderheid sterk in te perken), breekt de burgeroorlog pas echt los. Daarop beslisten de Verenigde Naties om een vredesmacht te sturen, die nog altijd actief is. Vanaf 1967 beginnen beide kampen, onder druk van oud-kolonisator Groot-Brittannië, langdurige onderhandelingen.
Die eindigen abrupt in 1974, wanneer het Kolonelsregime in Athene beslist om een staatsgreep te plegen om Cyprus op die manier te annexeren. Daarop beslist Turkije om een deel van het Noorden van het eiland te bezetten, waarop de staatsgreep mislukt. In plaats van zich daarna geleidelijk terug te trekken, breidt Turkije het bezette deel uit tot het volledige Noorden. In 1983 roepen de Turks-Cyprioten daarop de onafhankelijkheid uit.
Dit is de recente geschiedenis van Cyprus in een notedop. Ze nodigen mij alvast uit op de volgende bijeenkomsten om op die manier nog meer te weten te komen over de hele kwestie.
’s Middags (in Cyprus betekent dat om 15 uur) ben ik uitgenodigd bij de ouders van Marius om er gebakken vis te gaan eten. Als ze horen dat ik van België ben, kijken ze bezorgd. Ze hebben op het nieuws immers gezien dat mijn land aan het uiteenvallen is! Ik leg ze uit dat ze zich nog geen zorgen moeten maken. Ook al is België zonder twijfel een eindig verhaal, de vervaldatum is nog niet meteen in zicht. Ze moeten lachen als ik hen vertel dat de politici momenteel onderhandelen over wanneer ze opnieuw gaan onderhandelen! Waarop het mijn beurt is om de geschiedenis van België kort te schetsen…
16 november 2007
Bier & bloggen
Tussen het werk door, vind ik over de middag eindelijk de tijd om mijn blog aan te passen en mijn schrijfsels, die ik elke avond op mijn laptop uittyp, online te plaatsen. Aan de reacties en de bezoekerscijfers te zien, merk ik dat hij druk gelezen wordt, zeker nadat mijn broer er via mail reclame voor maakt! Waarvoor mijn dank, Jan! Ik besluit om naast de inhoud, ook de look een update te geven en bedenk tenslotte ook een nieuwe titel. Ik geef ook mijn Facebook een update en stel vast dat enkele Cypriotische collega’s mijn profiel reeds ontdekt hebben!
Na het werk ga ik naar de supermarkt met Xenia, die mij al een hele week bijstaat in mijn verkenning van de Cypriotische gewoonten. Tussen de vele producten met onleesbare Griekse namen, bemerk ik hier en daar toch ook bekende merken zoals Pringles, Dixan, Nutella en Frosties van Kellogg’s.
’s Avonds trekken we samen met haar vriend Marius naar de Irish Pub. Het is er, zoals in elke Irish Pub, erg druk en we moeten dan ook even wachten alvorens we een tafel hebben. Gelukkig treffen we een goede vriendin van Xenia en kunnen we bij haar aanschuiven. Het is een grappig zicht. Terwijl de Cyprioten genieten van onze Belgische bieren Leffe en Stella Artois besluit ik de Cypriotische variant van Fanta te proberen. Een ware culturele en culinaire uitwisseling!
Wanneer ik omstreeks half één thuiskom, besluit ik nog even langs de Griekse tv-kanalen te zappen. Ik ben nog net op tijd voor een aflevering van de HBO-comedy Sex & The City. Buitenlandse reeksen worden net als bij ondertiteld en niet gedubd, en dat maakt het makkelijk om volgen. Net voor de aflevering begint, krijg ik de melding dat het programma niet geschikt is voor kijkers onder de achttien jaar. Bij ons wordt Sex & The City op Vijf TV nochtans al om 19:30 uitgezonden, een moment waarop nog héél wat kinderen voor de buis zitten…
Na het werk ga ik naar de supermarkt met Xenia, die mij al een hele week bijstaat in mijn verkenning van de Cypriotische gewoonten. Tussen de vele producten met onleesbare Griekse namen, bemerk ik hier en daar toch ook bekende merken zoals Pringles, Dixan, Nutella en Frosties van Kellogg’s.
’s Avonds trekken we samen met haar vriend Marius naar de Irish Pub. Het is er, zoals in elke Irish Pub, erg druk en we moeten dan ook even wachten alvorens we een tafel hebben. Gelukkig treffen we een goede vriendin van Xenia en kunnen we bij haar aanschuiven. Het is een grappig zicht. Terwijl de Cyprioten genieten van onze Belgische bieren Leffe en Stella Artois besluit ik de Cypriotische variant van Fanta te proberen. Een ware culturele en culinaire uitwisseling!
Wanneer ik omstreeks half één thuiskom, besluit ik nog even langs de Griekse tv-kanalen te zappen. Ik ben nog net op tijd voor een aflevering van de HBO-comedy Sex & The City. Buitenlandse reeksen worden net als bij ondertiteld en niet gedubd, en dat maakt het makkelijk om volgen. Net voor de aflevering begint, krijg ik de melding dat het programma niet geschikt is voor kijkers onder de achttien jaar. Bij ons wordt Sex & The City op Vijf TV nochtans al om 19:30 uitgezonden, een moment waarop nog héél wat kinderen voor de buis zitten…
15 november 2007
Starbucks
Na mijn eerste nacht in de nieuwe flat, is het meteen tijd voor mijn eerste werkdag, al is dat misschien wat veel gezegd. Er wordt uitgebreid kennisgemaakt, en ook de installatie van de nodige software neemt heel wat tijd in beslag. Aan het Cypriotische keyboard raak ik maar niet gewend, er ontbreken trouwens ook enkele leestekens die we in het Nederlands gebruiken, en dus besluit ik om er mijn laptop bij te halen en voortaan daarop te werken. Het geeft me meteen een aangenaam thuisgevoel.
Op kantoor heb ik eindelijk ook de tijd om de vele mails van de voorbije week te lezen en te beantwoorden natuurlijk. En via MSN Messenger kan ik contact leggen met het thuisfront om ze mijn nieuwe adres mee te delen. Ik lees meteen ook het laatste nieuws uit België en stel vast dat er nog altijd geen licht is aan het einde van de onderhandelingstunnel.
Iets na twee uur gaan we lunchen in een gezellige loungebar net om de hoek. Ik eet er gegrilde kip met frietjes op zijn Cypriotisch (veel dikker en grover). Dat Cyprioten zo laat lunchen is wel even wennen voor mij. Om twaalf uur moet ik dan ook altijd met iets klein de honger te lijf gaan.
Wanneer ik ’s avonds naar Starbucks ga om de rest van mijn wireless internet krediet op te surfen, blijkt het netwerk plat te leggen. De zaakvoerder reageert erg meegaand en biedt me meteen gratis een enorme kop hot chocolate met slagroom en een muffin aan. Bleek dat het netwerk eerder deze week gecrasht was. Nochtans was er woensdag iemand langsgekomen om het euvel te herstellen, maar erg goed heeft die zijn werk kennelijk niet gedaan. Na nog wat vruchteloos proberen krijg ik van de zoekvoerder samen met excuses zelfs een volledige refund van mijn voorafbetaalde kaart, een onverwachtte meevaller. Nadat ik de gigantische kop chocolademelk meester heb gemaakt, besluit ik terug huiswaarts te keren. Mijn honger is immers meer dan gestild!
Op kantoor heb ik eindelijk ook de tijd om de vele mails van de voorbije week te lezen en te beantwoorden natuurlijk. En via MSN Messenger kan ik contact leggen met het thuisfront om ze mijn nieuwe adres mee te delen. Ik lees meteen ook het laatste nieuws uit België en stel vast dat er nog altijd geen licht is aan het einde van de onderhandelingstunnel.
Iets na twee uur gaan we lunchen in een gezellige loungebar net om de hoek. Ik eet er gegrilde kip met frietjes op zijn Cypriotisch (veel dikker en grover). Dat Cyprioten zo laat lunchen is wel even wennen voor mij. Om twaalf uur moet ik dan ook altijd met iets klein de honger te lijf gaan.
Wanneer ik ’s avonds naar Starbucks ga om de rest van mijn wireless internet krediet op te surfen, blijkt het netwerk plat te leggen. De zaakvoerder reageert erg meegaand en biedt me meteen gratis een enorme kop hot chocolate met slagroom en een muffin aan. Bleek dat het netwerk eerder deze week gecrasht was. Nochtans was er woensdag iemand langsgekomen om het euvel te herstellen, maar erg goed heeft die zijn werk kennelijk niet gedaan. Na nog wat vruchteloos proberen krijg ik van de zoekvoerder samen met excuses zelfs een volledige refund van mijn voorafbetaalde kaart, een onverwachtte meevaller. Nadat ik de gigantische kop chocolademelk meester heb gemaakt, besluit ik terug huiswaarts te keren. Mijn honger is immers meer dan gestild!
14 november 2007
Grensgezever
Alles is eindelijk geregeld om mijn flat te kunnen betrekken en dus is het inpakken en verhuizen geblazen. Net op tijd, want het ontbijtbuffet van het hotel begon eentonig te worden... (tot zover de klachten :p). Het appartement op de 4e, en hoogste, verdieping is erg ruim en heeft een prachtig uitzicht op het park dat naast de Hilton ligt. Het appartement ligt in de studentenbuurt, dichtbij de universiteit. Maar ook mijn kantoor én de winkelbuurt liggen op een afstand van amper 5' met de fiets, een ideale ligging dus.
Dat de flat zo ruim is, komt omdat hij al redelijk oud is. En hoewel dat aan de gangen van het gebouw duidelijk te merken is, valt dat voor de flat heel goed mee. Zeker de twee slaapkamers en de keuken zijn nog in optima forma. Verder zijn er nog een toilet, een badkamer met bad, douche en een tweede toilet en de ruime woonkamer annex tv-ruimte. Alleen een radio ontbreekt nog in een plaatje. En om de woonkamer wat op te vullen zou ook een kerstboom niet misstaan.
's Avonds trek ik met enkele Zuid-Cyprioten naar Noord-Cyprus, want 15 november 1983 is de dag waarop The Turkish Republic of Northern Cyprus werd uitgeroepen. En aan de vooravond daarvan zijn er dan traditioneel allerlei festiviteiten, inclusief vuurwerk. Wanneer ik met mijn identiteitskaart de grens wil oversteken, doet de douanier moeilijk, en vraagt om mijn Internationaal Paspoort. Gelukkig had ik ook dat bij mij. De Cyprioten hadden mij reeds gewaarschuwd dat ze aan de grens graag moeilijk doen, grensgezever noemen ze het. Het blijft een vreemde ervaring voor iemand die is opgegroeid in een Europa Zonder Grenzen...
Dat de flat zo ruim is, komt omdat hij al redelijk oud is. En hoewel dat aan de gangen van het gebouw duidelijk te merken is, valt dat voor de flat heel goed mee. Zeker de twee slaapkamers en de keuken zijn nog in optima forma. Verder zijn er nog een toilet, een badkamer met bad, douche en een tweede toilet en de ruime woonkamer annex tv-ruimte. Alleen een radio ontbreekt nog in een plaatje. En om de woonkamer wat op te vullen zou ook een kerstboom niet misstaan.
's Avonds trek ik met enkele Zuid-Cyprioten naar Noord-Cyprus, want 15 november 1983 is de dag waarop The Turkish Republic of Northern Cyprus werd uitgeroepen. En aan de vooravond daarvan zijn er dan traditioneel allerlei festiviteiten, inclusief vuurwerk. Wanneer ik met mijn identiteitskaart de grens wil oversteken, doet de douanier moeilijk, en vraagt om mijn Internationaal Paspoort. Gelukkig had ik ook dat bij mij. De Cyprioten hadden mij reeds gewaarschuwd dat ze aan de grens graag moeilijk doen, grensgezever noemen ze het. Het blijft een vreemde ervaring voor iemand die is opgegroeid in een Europa Zonder Grenzen...
13 november 2007
Euro's & Ponden
Vandaag mijn appartement gezien en het valt mij vooral op dat het erg ruim is. Om het in te richten besluit ik het shopping district van Nicosia onveilig te maken. Hoewel er enkele maanden geleden een enorm shoppingcentrum openging aan de rand van de stad (met oa. de eerste IKEA in Cyprus) zijn er ook in het stadscentrum nog heel wat winkels te vinden.
Eerst op mijn lijstje stond een Cypriotisch GSM-nr, zodat mijn collega's en hun vrienden mij kunnen bellen zonder dure internationale gesprekskosten. En hoewel het leven in Cyprus een stuk duurder is dan in België, geldt dit niet voor bellen met een GSM. Met mijn kaart bel ik aan 7 eurocent per minuut, terwijl ik in België met mijn abonnement 25 cent per minuut betaal. Maar voor de meeste andere zaken ben je hier slechter af. Want vaak betaal je hier dezelfde prijs in pond als in België in euro, maar een pond is wel 1,70 € zodus... Een koffie betaal hier je bijvoorbeeld 2 pond, zoals je in België 2 euro betaalt. Maar omgerekend betaal je hier dus eigenlijk 3, 40 euro... En als je langsloopt in Starbucks ben je zelfs nog wat meer kwijt! Dit symbool van Amerikaans imperialisme vindt je trouwens broederlijk naast dat andere icoon, McDonalds.
In de winkelstraten is het ook hier al volop kerstmis, temeer ze hier geen last hebben van ludieke Radio 1-acties, Sinterklaas en andere Sint Maartens die in de weken voordien de aandacht opeisen.
De buit van de shoppingtrip bedroeg, naast eten & drinken, ook nog kommen voor ontbijtgranen, een deftig hoofdkussen en dito donsdeken en kleine apparaatjes om mijn Belgische stekkers te laten passen op Cypriotische stopcontacten.
En hoewel hij officieel nog niet is gelanceerd in Cyprus, kan je de iPhone reeds zonder problemen in alle electrozaken kopen. Voor de stevige prijs van 682€ krijg je een gehackt exemplaar, zonder garantie en updates dus.
’s Avonds kijk ik op mijn laptop naar enkele afleveringen van de Amerikaanse comedyserie Weeds, over een huismoeder in de suburbs die na de dood van haar echtgenoot een carrière als wietdealer begint om haar luxueuze levensstijl te kunnen behouden. Zonder twijfel een aanrader voor een gezellige tv-avond.
Eerst op mijn lijstje stond een Cypriotisch GSM-nr, zodat mijn collega's en hun vrienden mij kunnen bellen zonder dure internationale gesprekskosten. En hoewel het leven in Cyprus een stuk duurder is dan in België, geldt dit niet voor bellen met een GSM. Met mijn kaart bel ik aan 7 eurocent per minuut, terwijl ik in België met mijn abonnement 25 cent per minuut betaal. Maar voor de meeste andere zaken ben je hier slechter af. Want vaak betaal je hier dezelfde prijs in pond als in België in euro, maar een pond is wel 1,70 € zodus... Een koffie betaal hier je bijvoorbeeld 2 pond, zoals je in België 2 euro betaalt. Maar omgerekend betaal je hier dus eigenlijk 3, 40 euro... En als je langsloopt in Starbucks ben je zelfs nog wat meer kwijt! Dit symbool van Amerikaans imperialisme vindt je trouwens broederlijk naast dat andere icoon, McDonalds.
In de winkelstraten is het ook hier al volop kerstmis, temeer ze hier geen last hebben van ludieke Radio 1-acties, Sinterklaas en andere Sint Maartens die in de weken voordien de aandacht opeisen.
De buit van de shoppingtrip bedroeg, naast eten & drinken, ook nog kommen voor ontbijtgranen, een deftig hoofdkussen en dito donsdeken en kleine apparaatjes om mijn Belgische stekkers te laten passen op Cypriotische stopcontacten.
En hoewel hij officieel nog niet is gelanceerd in Cyprus, kan je de iPhone reeds zonder problemen in alle electrozaken kopen. Voor de stevige prijs van 682€ krijg je een gehackt exemplaar, zonder garantie en updates dus.
’s Avonds kijk ik op mijn laptop naar enkele afleveringen van de Amerikaanse comedyserie Weeds, over een huismoeder in de suburbs die na de dood van haar echtgenoot een carrière als wietdealer begint om haar luxueuze levensstijl te kunnen behouden. Zonder twijfel een aanrader voor een gezellige tv-avond.
12 november 2007
Surfen & zwemmen
Na twee dagen de toerist te hebben gespeeld, besluit ik een internetcafé op te zoeken om te kijken of 'den Albert' in deze woelige politieke tijden nog altijd een land heeft om koning over te zijn. 's Morgens had ik via EuroNews reeds vernomen dat Club Cercle had verslaan (Yes!) en dat Anderlecht opnieuw punten had laten liggen (dubbel yes!).
Toen ik 's middags online ging, bleek dat ze in het Astridpark de koe bijzonder snel bij de horens hadden gevat, en hun coach bedankt hadden voor bewezen diensten. Mieke Vogels nam ook ontslag, zij het om heel andere redenen (haar verkiezing tot voorzitter). Verder weinig nieuws uit dat zeer welstellende land ergens tussen Frankrijk en Duitsland in (dat is me hier in Cyprus nog maar eens duidelijk geworden). Nog steeds geen regering, en nog steeds regenachtig!
Na het lezen van de vele mails en chatten via Web MSN, besluit ik het virtuele surfen in te ruilen voor wat real life waterpret. Wanneer het 25° Celsius is, klinkt een verkwikkende plons in het water zeer verleidelijk!
Uit de -intussen afgelopen- poll op mijn blog blijkt Eén de populairste zender te zijn. Ik moet er aan denken wanneer ik 's avonds op BVN naar 'Debby & Nancy's Happy Hour' en 'Mooi! Weer De Leeuw' kijk.
Toen ik 's middags online ging, bleek dat ze in het Astridpark de koe bijzonder snel bij de horens hadden gevat, en hun coach bedankt hadden voor bewezen diensten. Mieke Vogels nam ook ontslag, zij het om heel andere redenen (haar verkiezing tot voorzitter). Verder weinig nieuws uit dat zeer welstellende land ergens tussen Frankrijk en Duitsland in (dat is me hier in Cyprus nog maar eens duidelijk geworden). Nog steeds geen regering, en nog steeds regenachtig!
Na het lezen van de vele mails en chatten via Web MSN, besluit ik het virtuele surfen in te ruilen voor wat real life waterpret. Wanneer het 25° Celsius is, klinkt een verkwikkende plons in het water zeer verleidelijk!
Uit de -intussen afgelopen- poll op mijn blog blijkt Eén de populairste zender te zijn. Ik moet er aan denken wanneer ik 's avonds op BVN naar 'Debby & Nancy's Happy Hour' en 'Mooi! Weer De Leeuw' kijk.
11 november 2007
Gesplitste hoofdstad
Mijn derde dag in Cyprus, en ik heb al meteen iets gedaan wat de meeste Cyprioten nog nooit in hun leven gedaan hebben; het bezoeken van het door Turkije bezette Noordelijke deel van het eiland. Ook de hoofdstad Nicosia is in twee gereten. Britse VN-soldaten controleren een buffer van een kilometer tussen het Zuiden (de onafhankelijke republiek Cyprus) en het Noorden (Turkse Republiek van Noord Cyprus).
Nicosia is de laatste gesplitste hoofdstad ter wereld. En tussen de twee werelden heerst idd een wereld van verschil. Elke politicus uit het 'Vlaanderen onafhankelijk'-kamp zou misschien beter eens op vakantie komen naar Cyprus om er aan den lijve te ondervinden wat zo een splitsing in de realiteit betekent!
Zoals ik gisteren reeds schreef, bewaken de VN een bufferzone van 1 kilometer tussen de twee delen van het eiland. Die zone loopt pal door de hoofdstad en bevat enkele gebouwen met een prachtige architectuur, die nu echter compleet in verval zijn geraakt door hun dubieuze status in ‘niemandsland’. Echt zonde en een groot verlies voor het patrimonium van Nicosia.
Nicosia is de laatste gesplitste hoofdstad ter wereld. En tussen de twee werelden heerst idd een wereld van verschil. Elke politicus uit het 'Vlaanderen onafhankelijk'-kamp zou misschien beter eens op vakantie komen naar Cyprus om er aan den lijve te ondervinden wat zo een splitsing in de realiteit betekent!
Zoals ik gisteren reeds schreef, bewaken de VN een bufferzone van 1 kilometer tussen de twee delen van het eiland. Die zone loopt pal door de hoofdstad en bevat enkele gebouwen met een prachtige architectuur, die nu echter compleet in verval zijn geraakt door hun dubieuze status in ‘niemandsland’. Echt zonde en een groot verlies voor het patrimonium van Nicosia.
10 november 2007
UN Buffer Zone
Na een stevig ontbijt in het hotel besluit ik om maar meteen Nicosia, de stad waar ik een half jaar van mijn leven zal spenderen, te gaan ontdekken. Nog maar net vertrokken merk ik meteen één van de leuke eigenschappen van Cyprus. Ook in november is het er nog aangenaam warm, en ik maak dan ook al snel rechtsomkeer naar mijn hotelkamer om er mijn overtollige trui en jas uit te spelen. Een T-shirt volstaat ruimschoots bij 25 graden.
Eén van de eerste gebouwen waar ik op stoot is een verlaten, vervallen gebouw met als opschrift ‘UN Sector 2, authorised personnel only’. Ik wordt meteen met de dagelijkse realiteit geconfronteerd. Deze hoofdstad draagt een hele geschiedenis met zich mee. De splitsing in een Turks en Grieks deel is er het resultaat van.
Mijn eerste indruk van Nicosia is niet bijster positief. Ik wandel door een oude, grauwe wijk met vuile straten en veel leegstand. Later kom ik te weten dat dit te maken heeft met de nabijheid van de UN Buffer Zone. Daardoor is de waarde van de buurt sterk gedaald met verpaupering tot gevolg. Intussen hebben de Verenigde Naties een programma opgestart om de wijk opnieuw zijn oorspronkelijk karakter (van voor de opsplitsing) te geven. Ondermeer het ‘red light district’ van Nicosia is hierdoor van de kaart weggeveegd.
Wanneer ik door de autovrije, oude stadskern wandel wordt mijn beeld van Nicosia gelukkig bijgesteld. De vele toeristen zorgen voor een gezellige drukte en de vele affiches die de Cyprioten moeten voorbereiden op de komst van de euro, doen mij al meteen meer thuis voelen.
9 november 2007
Bye Bye Belgium!
In deze tijden van politieke crisis klinkt deze titel nogal dubbelzinnig, maar in mijn geval mag je het gewoon letterlijk nemen. Zo dadelijk stap ik op het vliegtuig met als bestemming Larnaca, en laat ik de woelige politieke situatie in België voor wat ze is.
Terwijl ik dit schrijf, zit ik dan ook vol spanning te wachten in de Business Lounge van Brussels Airlines, genietend van een natje en een droogje! Veel mensen vroegen mij de voorbije weken wat ik nu precies ging uitspoken in het zonnige Cyprus. Om eerlijk te zijn, is het ook voor mij niet honderd procent duidelijk. Ik ben natuurlijk op de hoogte van een waslijst aan praktische details, maar wat mijn taak precies zal zijn, daar zal ik pas over tien dagen een eerste zicht op hebben. De komende week wordt het eerst acclimatiseren, het appartement inrichten en mijn 30 KG aan bagage uitladen. En natuurlijk ook kennismaken met mijn Cypriotische collega's en hun lokale gebruiken!
Wie mij trouwens wil bereiken kan dat via mijn gewone mailadres, dat verandert niet. Wie mij echter op mijn GSM belt, kan op mijn voicemail stoten. Internationale gesprekken zijn nu eenmaal een pak duurder... Ook nog even zeggen dat het tijdsverschil met Cyprus 1 uur bedraagt, als het hier 8u is, is het daar reeds 9u.
Het is intussen bijna 16u, tijd om mij naar de gate te begeven! Geniet van jullie eerste herfststorm!
PS: aan de TV-fanaten die mijn blog bezoeken: geen nood. Ik heb een halve videotheek aan TV-series op DVD mee om mijn gedacht over te zeggen, en via internet en satelliet (oa. BVN-tv) zal ik het wereldje zeker blijven volgen!
Terwijl ik dit schrijf, zit ik dan ook vol spanning te wachten in de Business Lounge van Brussels Airlines, genietend van een natje en een droogje! Veel mensen vroegen mij de voorbije weken wat ik nu precies ging uitspoken in het zonnige Cyprus. Om eerlijk te zijn, is het ook voor mij niet honderd procent duidelijk. Ik ben natuurlijk op de hoogte van een waslijst aan praktische details, maar wat mijn taak precies zal zijn, daar zal ik pas over tien dagen een eerste zicht op hebben. De komende week wordt het eerst acclimatiseren, het appartement inrichten en mijn 30 KG aan bagage uitladen. En natuurlijk ook kennismaken met mijn Cypriotische collega's en hun lokale gebruiken!
Wie mij trouwens wil bereiken kan dat via mijn gewone mailadres, dat verandert niet. Wie mij echter op mijn GSM belt, kan op mijn voicemail stoten. Internationale gesprekken zijn nu eenmaal een pak duurder... Ook nog even zeggen dat het tijdsverschil met Cyprus 1 uur bedraagt, als het hier 8u is, is het daar reeds 9u.
Het is intussen bijna 16u, tijd om mij naar de gate te begeven! Geniet van jullie eerste herfststorm!
PS: aan de TV-fanaten die mijn blog bezoeken: geen nood. Ik heb een halve videotheek aan TV-series op DVD mee om mijn gedacht over te zeggen, en via internet en satelliet (oa. BVN-tv) zal ik het wereldje zeker blijven volgen!
7 november 2007
The Final Countdown...
Morgen is het uiteindelijk zover! Dan vertrek ik voor zeker zes maanden naar Cyprus, om daar communicatieplatformen te gaan opbouwen! Voor wie wil weten, wat dat precies allemaal inhoudt, zit er maar één iets op; geregeld blijven langslopen op mijn blog!
Tijd dus om mijn 'valiezen' te pakken, met het zonnige Nicosia (24°C momenteel) in het achterhoofd...
Tijd dus om mijn 'valiezen' te pakken, met het zonnige Nicosia (24°C momenteel) in het achterhoofd...
Filmpje van de week: Wim De Vilders Grote Verdwijntruc
Sinds vorige maand wordt het Journaal niet meer opgenomen in de vertrouwde studio 1, maar wel in een veel kleinere studio. In de nieuwsstudio wordt er nu namelijk volop verbouwd, om in januari uit te pakken met een volledig nieuw decor. Het huidige decor zal dan 6 jaar oud zijn.
Dat de kijker daar niks van merkt (of toch weinig, enkel de klok op dea achtergrond is verdwenen), komt door de blue key-techniek. Wim De Vilder zit in een studio met een blauwe achtergrond, waarop een opname van het decor wordt geprojecteerd. Dat het met die techniek al eens durft fout te lopen, kan je zien in onderstaand filmpje.
Ook bij Het Nieuws op VtM maken ze op dit moment trouwens gebruik van de blue key-techniek. Zij steken hun nieuwsuitzendingen op 1 december reeds in een nieuw kleedje.
Dat de kijker daar niks van merkt (of toch weinig, enkel de klok op dea achtergrond is verdwenen), komt door de blue key-techniek. Wim De Vilder zit in een studio met een blauwe achtergrond, waarop een opname van het decor wordt geprojecteerd. Dat het met die techniek al eens durft fout te lopen, kan je zien in onderstaand filmpje.
Ook bij Het Nieuws op VtM maken ze op dit moment trouwens gebruik van de blue key-techniek. Zij steken hun nieuwsuitzendingen op 1 december reeds in een nieuw kleedje.
5 november 2007
Daar is de Superzondag terug...
Het weer wordt opnieuw een pak slechter, de dagen flink korter en de temperatuur een stuk lager. Voor de VRT het signaal om zijn programmatie opnieuw in hoogste versnelling te gooien.
Dat doen ze vooreerst met de driedelige tv-bewerking van de bioscoopfilm 'De Indringer', die de herhalingen van Witse vanaf volgende zondag aflost. Ook de herhalingen van De Kampioenen vervallen, want vanaf december zijn er 13 nieuwe afleveringen van Vlaanderens populairste sitcom. En vanaf vrijdag is er de tweede jaargang van het sterk scorende Steracteur, Sterartiest.
Maar hèt paradepaardje van Eén is natuurlijk de zondagavondprogrammatie, die er vanaf 2 december opnieuw staat als een huis. Na het Journaal is er om 20u de zesde reeks van De Pappenheimers met nog steeds Tom Lenaerts als presentator. Daarna zijn Debby & Nancy terug voor nieuwe afleveringen van hun 'Happy Hour' waarin ze opnieuw mensen gelukkig willen maken. En vanaf 9 december pakt de VRT om 21u45 uit met de langverwachte dramaserie Katarakt.
Vanaf februari worden Debby & Nancy trouwens afgelost door dat andere kijkcijferkanon, met name de preselecties van het Eurovisie Songfestival 2008. Opvolging is dus verzekerd!
Dat doen ze vooreerst met de driedelige tv-bewerking van de bioscoopfilm 'De Indringer', die de herhalingen van Witse vanaf volgende zondag aflost. Ook de herhalingen van De Kampioenen vervallen, want vanaf december zijn er 13 nieuwe afleveringen van Vlaanderens populairste sitcom. En vanaf vrijdag is er de tweede jaargang van het sterk scorende Steracteur, Sterartiest.
Maar hèt paradepaardje van Eén is natuurlijk de zondagavondprogrammatie, die er vanaf 2 december opnieuw staat als een huis. Na het Journaal is er om 20u de zesde reeks van De Pappenheimers met nog steeds Tom Lenaerts als presentator. Daarna zijn Debby & Nancy terug voor nieuwe afleveringen van hun 'Happy Hour' waarin ze opnieuw mensen gelukkig willen maken. En vanaf 9 december pakt de VRT om 21u45 uit met de langverwachte dramaserie Katarakt.
Vanaf februari worden Debby & Nancy trouwens afgelost door dat andere kijkcijferkanon, met name de preselecties van het Eurovisie Songfestival 2008. Opvolging is dus verzekerd!
4 november 2007
Wie bent u?
Deze vraag stelde ik mijzelf gisteren. Ik was wel eens benieuwd wie er allemaal langskomt op deze blog. Gelukkig bestaat er zoiets als Google Analytics om mij daar een antwoord op te geven; 322 unieke bezoekers hebben de site 470 keer bezocht, goed voor 745 paginaweergaves. Gemiddeld blijft een bezoeker 1 minuut en 43 seconden op deze blog. Al blijven mensen die de URL direct intypen of van een andere site komen (de meeste komen van TV-visie.be) langer hangen, dan zij die op deze blog komen via een zoekmachine (99,5% Google).
68% komt na een eerste bezoek nog eens terug, waarvoor dank! 84% van de bezoekers surft via Internet Explorer, gevolgd door Firefox (10,8%) en Safari (3,6%). Windows XP is het populairst, gevolgd door Vista en Macintosh. De meeste bezoekers doen dat vanuit België, gevolgd door de Verenigde Staten, Nederland en Argentinië.
19 mensen kwamen op deze blog terecht door de zoekterm 'Electrabrol', gevolgd door Viva Victoria, Wouter Hendricks en 'Sigrid Spruyt en Raymond van het Groenewoud'. Diverse zoektermen hebben ook te maken met de nieuwe film Vermist. Het interview met Koen De Bouw over deze film wordt gemiddeld gelezen in 3 minuten 10 seconden, dat met Stan Van Samang gemiddeld in 3 minuten en 20 seconden. En zo kan ik nog wel even doorgaan, met allerhande gegevens op te sommen over de bezoekers van deze weblog.
Om maar te zeggen dat Google Analytics heel wat meer informatie over u verzamelt, dan u denkt. Wie zelf ook een weblog of website heeft, moet zich beslist aanmelden bij Google Analytics. Het is geheel gratis en levert u een schat aan info en tips om uw site nog beter en meer bereikbaar te maken.
Oh ja, de gemiddelde bezoeker is ook (nog) geen abonnee van digitale TV, blijkt uit de vandaag afgelopen poll (zie rechtsboven)...
68% komt na een eerste bezoek nog eens terug, waarvoor dank! 84% van de bezoekers surft via Internet Explorer, gevolgd door Firefox (10,8%) en Safari (3,6%). Windows XP is het populairst, gevolgd door Vista en Macintosh. De meeste bezoekers doen dat vanuit België, gevolgd door de Verenigde Staten, Nederland en Argentinië.
19 mensen kwamen op deze blog terecht door de zoekterm 'Electrabrol', gevolgd door Viva Victoria, Wouter Hendricks en 'Sigrid Spruyt en Raymond van het Groenewoud'. Diverse zoektermen hebben ook te maken met de nieuwe film Vermist. Het interview met Koen De Bouw over deze film wordt gemiddeld gelezen in 3 minuten 10 seconden, dat met Stan Van Samang gemiddeld in 3 minuten en 20 seconden. En zo kan ik nog wel even doorgaan, met allerhande gegevens op te sommen over de bezoekers van deze weblog.
Om maar te zeggen dat Google Analytics heel wat meer informatie over u verzamelt, dan u denkt. Wie zelf ook een weblog of website heeft, moet zich beslist aanmelden bij Google Analytics. Het is geheel gratis en levert u een schat aan info en tips om uw site nog beter en meer bereikbaar te maken.
Oh ja, de gemiddelde bezoeker is ook (nog) geen abonnee van digitale TV, blijkt uit de vandaag afgelopen poll (zie rechtsboven)...
2 november 2007
kunt u nog volgen?
Het is vandaag Allerzielen, meteen een goed moment om eens te kijken welke programma's dit najaar vroegtijdig ter ziele gegaan zijn. Dat zijn zo goed als allemaal programma's van VijfTV en VT4, op 30 Rock na. Dat wordt vanaf donderdag vervangen door nieuwe afleveringen van De Marollen in de Het Leven Zoals Het Is-reeks.
Al de andere vroegtijdige afvoeringen en wijzigingen zijn dus voor rekening van de SBS-zenders. Ze vervallen daarmee in hardnekkige oude gewoonten. Tot voor een paar jaar waren last-minute veranderingen schering en inslag op àlle Vlaamse zenders. Maar terwijl de andere zenders hun leven gebeterd hebben (vooral Kanaaltwee weet zich te bedwingen), vervallen ze in Zaventem opnieuw in deze uiterst irritante gewoonte.
Het lijstje van de jongste maanden is lang: Outback Luke, Numb3rs, Brothers&Sisters, Weeds, Blue Heelers, Slimmer Dan Een Kind van 10, Mama Staakt - Tante Kaat Waakt, Rules Of Engagement, Everybody Hates Chris, Traveler, Zo Moeder, Zo dochter... Kunt u nog volgen wanneer uw favoriet programma wordt uitgezonden? Hebt u zin om eerst een kwartier lang uw TV-gids te bestuderen op zoek naar die serie die u zo graag volgt? Gesteld dat die TV-gids de wijzigingen nog kan opnemen, vaak lopen die hopeloos achterop (zonder dat ze er zelf iets aan kunnen doen).
De zeer succesvolle verkoop van TV-series op DVD komt dan ook niet uit de lucht vallen. De kijker is het beu dat er met hem geen rekening wordt gehouden, en zegt zijn zender de wacht aan. Wanneer hij zich de DVD-box aanschaft, kan hij kijken wanneer hij dat wilt, aan het tempo dat hij dat wilt én vooral, zonder die irritante reclame-onderbrekingen. De vele extra's zoals weggelaten scènes, audiocmmentaar van de acteurs en/of regisseur, en documentaires allerhande, krijgt hij er als toetje bovenop. En als de fan zijn serie verslonden heeft, kan hij ze zonder problemen kwijt op e-Bay. Zo kan hij een flink deel van de aankoopsom recupereren, om het volgende seizoen aan te kopen.
Zenders die hun programmaschema constant veranderen, worden daar door de kijker trouwens genadeloos voor afgestraft. Want VT4 en Vijf TV zijn de grote verliezers van het tv-seizoen tot hier toe. In Vilvoorde lachen ze in hun vuistje, want daar is de negatieve trend gestuit, en zijn ze opnieuw marktleider in de doelgroep van 18 tot 44-jarigen.
Oh ja, de enige programma's die het op VT4 wél goed doen, zijn Lost en het duo Huizenjacht-The Block. Niet toevallig programma's die al sinds hun eerste aflevering steevast op dezelfde dag worden uitgezonden...
Al de andere vroegtijdige afvoeringen en wijzigingen zijn dus voor rekening van de SBS-zenders. Ze vervallen daarmee in hardnekkige oude gewoonten. Tot voor een paar jaar waren last-minute veranderingen schering en inslag op àlle Vlaamse zenders. Maar terwijl de andere zenders hun leven gebeterd hebben (vooral Kanaaltwee weet zich te bedwingen), vervallen ze in Zaventem opnieuw in deze uiterst irritante gewoonte.
Het lijstje van de jongste maanden is lang: Outback Luke, Numb3rs, Brothers&Sisters, Weeds, Blue Heelers, Slimmer Dan Een Kind van 10, Mama Staakt - Tante Kaat Waakt, Rules Of Engagement, Everybody Hates Chris, Traveler, Zo Moeder, Zo dochter... Kunt u nog volgen wanneer uw favoriet programma wordt uitgezonden? Hebt u zin om eerst een kwartier lang uw TV-gids te bestuderen op zoek naar die serie die u zo graag volgt? Gesteld dat die TV-gids de wijzigingen nog kan opnemen, vaak lopen die hopeloos achterop (zonder dat ze er zelf iets aan kunnen doen).
De zeer succesvolle verkoop van TV-series op DVD komt dan ook niet uit de lucht vallen. De kijker is het beu dat er met hem geen rekening wordt gehouden, en zegt zijn zender de wacht aan. Wanneer hij zich de DVD-box aanschaft, kan hij kijken wanneer hij dat wilt, aan het tempo dat hij dat wilt én vooral, zonder die irritante reclame-onderbrekingen. De vele extra's zoals weggelaten scènes, audiocmmentaar van de acteurs en/of regisseur, en documentaires allerhande, krijgt hij er als toetje bovenop. En als de fan zijn serie verslonden heeft, kan hij ze zonder problemen kwijt op e-Bay. Zo kan hij een flink deel van de aankoopsom recupereren, om het volgende seizoen aan te kopen.
Zenders die hun programmaschema constant veranderen, worden daar door de kijker trouwens genadeloos voor afgestraft. Want VT4 en Vijf TV zijn de grote verliezers van het tv-seizoen tot hier toe. In Vilvoorde lachen ze in hun vuistje, want daar is de negatieve trend gestuit, en zijn ze opnieuw marktleider in de doelgroep van 18 tot 44-jarigen.
Oh ja, de enige programma's die het op VT4 wél goed doen, zijn Lost en het duo Huizenjacht-The Block. Niet toevallig programma's die al sinds hun eerste aflevering steevast op dezelfde dag worden uitgezonden...
Abonneren op:
Posts (Atom)