Zondag is eens te meer rustdag! Zeker na het bezoek aan de Irish Pub van gisteren. Eindelijk ook tijd om de, steevast té dikke, weekendkrant te lezen.
’s Avonds ben ik uitgenodigd bij buren voor een Nieuwjaarsdiner. Net zoals met Kerstmis, staat de tafel ook nu bomvol eten. In Cyprus werken ze niet, zoals in België, met verschillende gangen. Al het eten komt in één keer op tafel, en iedereen kan combineren zoveel hij wil. Na het eten volgt uiteraard het dessert, en ook dat is in buffetvorm. Naast taart, zijn er koekjes, pudding, chocolade, fruit, noten, pralines en nog wat ander snoep.
We hebben het ondermeer over hoe moeilijk het Griekse alfabet is (onze P bijvoorbeeld, lezen zij als een R) en over de verschillen bij het vieren van Kerstmis en Nieuwjaar. Met oudejaarsavond bijvoorbeeld, gaan de discotheken en pubs hier pas open om één uur ’s nachts. Tot die tijd blijven de jongeren thuis, omdat de effectieve overgang van oud naar nieuw thuis, in familiekring, gevierd wordt. Pas na één uur maken ze zich klaar om uit te gaan. Rond een uur of zeven trekken ze dan naar het centrum om te ontbijten.
Een onderwerp waar we wel hetzelfde over denken, is de mogelijke toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Net als mezelf, is de overgrote meerderheid van de Cyprioten rabiaat tegen toetreding van de Islamstaat. Niet alleen omdat ze vrezen dat ze dan helemaal niks meer te zeggen hebben in Brussel (ze zouden immers maar 1 of 2 Europarlementsleden overhouden), maar bovenal natuurlijk vanwege de zèèr gespannen verhoudingen met Turkije, veroorzaakt door de Turkse invasie in 1974.
Zo is de moeder van de gastheer opgegroeid in een dorp nabij Famagusta, maar ten tijde van de invasie werd ze zonder pardon verdreven uit het bezette gebied, waarbij ze heel wat bezittingen moest achterlaten. En ook al bezitten ze nog steeds de eigendomspapieren, toch wordt hun huis nu bewoond door een Turkse familie (die ze nog nooit gezien hebben), zonder dat die daar huur of wat dan ook voor betalen. Hun moeder kreeg wel een huis ter beschikking van de Cypriotische overheid, maar dat is uiteraard niet van haar. Ze kan het dus ook niet verkopen…
Die Cypriotische overheid houdt er trouwens een ambigue houding op na in de kwestie. Het officiële standpunt van de regering is er één pro toetreding, omdat men zo van Turkije een terugtrekking uit het Noorden kan eisen, in ruil voor lidmaatschap van de EU. Maar officieus zijn alle partijen fel tegenstander van een mogelijke toetreding. Ze willen de Turken, en met hen de Islam, namelijk het liefst van al buiten Fort Europa houden, zodat ze er zo min mogelijk mee te maken hebben. Van het delen van een gemeenschappelijke munt, met name de Euro, kan al helemaal geen sprake zijn.
2008 kondigt zich dan ook aan als een spannend jaar, want veel zal afhangen van wie de nieuwe president wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten