Vanavond start op Eén het tweede seizoen van de ondernemersserie Kinderen van Dewindt. Die dag wordt ook de DVD-box van de eerste jaargang gelanceerd, goed voor elf afleveringen Vlaamse topfictie op 3 schijfjes. De box zal zo’n 40 euro kosten en wij gaan even na of je ook waar voor uw geld krijgt.
De serie
Kinderen van Dewindt speelt zich af in Antwerpen, en de haven is meer dan zomaar de locatie waar alles plaatsvindt. Vader Karel Dewindt leidt in de Antwerpse haven Dewindt Fuel Trading, een succesvol familiebedrijf dat olie koopt bij grote raffinaderijen en die doorverkoopt aan schepen. Maar de familiale verhoudingen binnen de onderneming zorgen voor veel verwikkelingen. Er woedt een bikkelharde broedertwist tussen bedrijfsleider Karel en zijn jongere broer Bob, die er als charmeur geen onberispelijke levensstijl op nahoudt. Ook de opvolging belooft allesbehalve probleemloos te verlopen: Bob heeft geen kinderen; Karel vier. Karels oudste zoon Bart en derde zoon Steven proberen allebei een plaats te veroveren in het bedrijf. Tom, de tweede zoon, heeft het jachtige stadsleven de rug toegekeerd en gekozen voor landbouw. Zijn echtgenote Sonja wil echter dat hij toch de banden met de familie en het bedrijf aanhaalt. Lies, de benjamin van de familie, wil zich vestigen als zelfstandig modeontwerpster, maar ook dat verloopt niet zonder slag of stoot. Spilfiguur in de familierelaties is Karels vrouw Rita. Zij heeft gekozen voor de opvoeding van haar kinderen, maar volgt het bedrijf toch nog van nabij. Met de moed der wanhoop probeert ze de familie bij elkaar te houden. De serie vertelt het verhaal van een familie die probeert het levenswerk van meerdere generaties boven water te houden, op een moment dat hun leven erg zwaar getroffen wordt.
De DVD
De box bestaat uit 3 schijfjes met daarop de elf afleveringen van het eerste seizoen. Op de eerste disc staan ook nog enkele extra’s. Zo wordt de fans een blik achter de schermen van de serie gegund. Er is ook een interview met enkele hoofdacteurs, maar helaas wel erg kort. Wie een computer met DVD-rom heeft kan via het internet het ondernemersspel ‘Starter’ downloaden van de Dewindt-website. Er is ook een gesprek met de frontman van Lemon, die tekende voor de schitterende soundtrack van de serie. Alleen jammer dat je de integrale clip zelf niet kan bekijken. Voor doven en slechthorenden is er Nederlandse ondertiteling voorzien.
Ons oordeel
Voor wie houdt van degelijke Vlaamse fictie is deze box een must. De acteerprestaties zijn van een zeer degelijk niveau met naast kleppers als Camilia Blereau, Vic De Wachter en Axel Daeseleire, ook verrassende nieuwkomers Joke De Bruyn en Matthijs Schepers. Ook het concept van de reeks mag gezien worden, het betreft hier namelijk voor het eerst sinds lang géén politiereeks of de zoveelste ziekenhuis- of advocatenserie. De haven, en bij uitbreiding de stad Antwerpen, speelt in deze de hoofdrol, en dat alleen al maakt het de moeite om te kijken.
Het eerste seizoen van deze ondernemersreeks kon qua kijkcijfers niet echt overtuigen, maar dat lag vooral aan de moordende concurrentie van VTM-klepper Matroesjka’s, eerder dan aan de kwaliteiten van de reeks zelf. Het feit dat de directie van Eén meteen een tweede én derde jaargang bestelde, bewijst dit alleen maar. Voor iedereen die zich afgelopen winter op VTM vergaapte aan de schaarsgeklede paaldanseressen, maar dit najaar toch probleemloos wil meevolgen met het tweede seizoen van Kinderen van Dewindt, biedt deze box een ideale oplossing.
Acteurs: Vic De Wachter, Camilia Blereau, Gène Bervoets, Axel Daeseleire, Pepijn Caudron, Kristien De Proost, Mathijs Scheepers, Joke De Bruyn e.a
30 augustus 2005
20 augustus 2005
ABC klimt uit het dal
De Amerikaanse televisiezender ABC is opnieuw hot in de Verenigde Staten. Dankzij instant-hits als ‘Desperate Housewives’ en ‘Lost’ hebben de kijkers ABC massaal herontdekt. Ook serieklassieker ‘Alias’ en het alsmaar populairder wordende ‘Extreme Home Make-over’ dragen bij tot de revival van het ‘alfabet network’.
Eind de jaren ’90 genoot ABC, dankzij hits als ‘Everybody Loves Raymond’ en de remake van De Mol, de voorkeur in vele Amerikaanse huishoudens. Dankzij quizklassieker ‘Who wants to be A millionaire’ werd ABC pas echt onbedreigd marktleider. De concurrentie bleef uiteraard niet achter, waardoor er begin deze eeuw een lawine aan gameshows ontstond met oa. The Weakest Link en The Chair.
Door deze overdaad brokkelde de populariteit van het genre langzaamaan afbrokkelde. Het grootste slachtoffer van deze overkill was ironisch genoeg Millionaire zelf, omdat ABC de quiz maar liefst drie maal per week uitzond. Toen de zender besliste om de quiz af te voeren wegens alsmaar dalende kijkcijfers, zaten ze dan ook met de handen in het haar. Er moest namelijk halsoverkop drie tijdslots per week ingevuld worden met alternatieve programma’s. En doordat de kwaliteit van die vervangers danig te wensen overliet, keerden heel wat huishoudens de zender uit de Disneystal de rug toe.
Maar het lijkt erop dat na de magere jaren, opnieuw de vette zijn aangebroken voor ABC. En wel door twee tv-series die vanaf hun eerste seizoen massaal veel kijkers aan de buis gekluisterd hielden; Desperate Housewives en Lost. Deze laatste, over een groep (erg knappe) mensen die na een vliegtuigcrash vastzitten op een eiland, wordt dit najaar bij ons uitgezonden op VT4. De Housewives zijn dan weer vanaf vrijdag te zien op Eén, met het vervolg van jaargang 1.
In het zog van deze twee toppers, halen ook Extreme Home Make-over, waarbij een huis in één week tijd volledig afgebroken en herbouwd wordt, en de realityserie SuperNanny alsmaar hogere kijkcijfers. En ook klassieker Alias bewijst ABC nog steeds erg goeie diensten.
Dit najaar zijn alle ogen dan ook gericht op het ‘alfabet network’, want iedereen is natuurlijk benieuwd of de kijkcijfers van beide series ook tijdens het tweede seizoen alle records breken. De concurrerende zenders hebben intussen namelijk elk hun eigen Housewives- en Lost-kloon klaargestoomd.
De programmabonzen van ABC kunnen alleen maar hopen dat het niet opnieuw hun originelen zijn, die het slachtoffer zijn van de overkill. (bl)
Voor: TV-visie
Eind de jaren ’90 genoot ABC, dankzij hits als ‘Everybody Loves Raymond’ en de remake van De Mol, de voorkeur in vele Amerikaanse huishoudens. Dankzij quizklassieker ‘Who wants to be A millionaire’ werd ABC pas echt onbedreigd marktleider. De concurrentie bleef uiteraard niet achter, waardoor er begin deze eeuw een lawine aan gameshows ontstond met oa. The Weakest Link en The Chair.
Door deze overdaad brokkelde de populariteit van het genre langzaamaan afbrokkelde. Het grootste slachtoffer van deze overkill was ironisch genoeg Millionaire zelf, omdat ABC de quiz maar liefst drie maal per week uitzond. Toen de zender besliste om de quiz af te voeren wegens alsmaar dalende kijkcijfers, zaten ze dan ook met de handen in het haar. Er moest namelijk halsoverkop drie tijdslots per week ingevuld worden met alternatieve programma’s. En doordat de kwaliteit van die vervangers danig te wensen overliet, keerden heel wat huishoudens de zender uit de Disneystal de rug toe.
Maar het lijkt erop dat na de magere jaren, opnieuw de vette zijn aangebroken voor ABC. En wel door twee tv-series die vanaf hun eerste seizoen massaal veel kijkers aan de buis gekluisterd hielden; Desperate Housewives en Lost. Deze laatste, over een groep (erg knappe) mensen die na een vliegtuigcrash vastzitten op een eiland, wordt dit najaar bij ons uitgezonden op VT4. De Housewives zijn dan weer vanaf vrijdag te zien op Eén, met het vervolg van jaargang 1.
In het zog van deze twee toppers, halen ook Extreme Home Make-over, waarbij een huis in één week tijd volledig afgebroken en herbouwd wordt, en de realityserie SuperNanny alsmaar hogere kijkcijfers. En ook klassieker Alias bewijst ABC nog steeds erg goeie diensten.
Dit najaar zijn alle ogen dan ook gericht op het ‘alfabet network’, want iedereen is natuurlijk benieuwd of de kijkcijfers van beide series ook tijdens het tweede seizoen alle records breken. De concurrerende zenders hebben intussen namelijk elk hun eigen Housewives- en Lost-kloon klaargestoomd.
De programmabonzen van ABC kunnen alleen maar hopen dat het niet opnieuw hun originelen zijn, die het slachtoffer zijn van de overkill. (bl)
Voor: TV-visie
17 augustus 2005
Eén met docusoaps en fictie de herfst in
Eén blaakt van zelfvertrouwen. Dat bleek eens te meer vandaag in de gebouwen van Studio 100, waar de marktleider te midden de set van Flikken zijn nieuwe programma’s aan de pers voorstelde. Het accent ligt dit najaar duidelijk op de docusoaps, maar Eén serveert ook heel wat fictie, humor, uiteraard informatie en sport en zelfs wat reality.
Eén werkt en slaat duidelijk aan bij de kijker. Zo begon netmanager Bettina Gheysen dinsdag haar betoog voor de verzamelde pers. Ze vergelijkte haar zender met een huis dat constant in verbouwing is, waarbij de ene ruimte al zo goed als af is, en de andere ruimte nog volop in ontwikkeling. Ze verdeelt het huis van Eén in vijf zones: informatie en duiding, human intrest, fictie, humor en amusement. De werken aan die eerste twee ruimtes zijn al vergevorderd, bewijzen de kijkcijfers voor Het Journaal, Man Bijt Hond en Het Leven Zoals Het Is. Terwijl de humorkamer, met nieuwe projecten als Urbain, Hallelujah en Peter & Stany, nog volop in de steigers staat.
Ook aan de fictie- en de amusementsblokken wordt nog druk gesleuteld, aldus Gheysen. Zo worden er maar liefst vijf fictiereeksen voorbereidt, namelijk Flikken 7, Witse 3, Kinderen van Dewindt 2, Katarakt (over de Limburgse fruitstreek) en Ancienne Belgique met daarbovenop een tv-bewerking van De Indringer. Thuis en de docuficties Kaat & Co en 16+ blijven dan weer gewoon doorlopen. Van over de grens komen The Bill, Mersey Beat en de tweede reeks van Desperate Housewives aanwaaien.
Op amusementsvlak gaat Eén de danstoer op, met elke vrijdag Dans Mondial, waarmee ze in concurrentie gaan met Strictly Come Dancing op VTM. Vanaf midden oktober is er op vrijdag De Saga van Oberon. Deze historische realityreeks, in samenwerking met de TROS, wordt gepresenteerd door de Nederlander Huub Stapel en werd opgenomen in Polen. 8 Vlamingen en evenveel Nederlanders nemen het tegen elkaar op in een spannend avonturenspel. Na het gesmaakte eerste seizoen, serveert Eén dit najaar opnieuw Vriend of Vijand, het luchtige spelprogramma met jonge leeuw Thomas Vander Veken.
Maar bovenal brengt Eén heel wat docusoaps op de buis. Verspreid over vier uitzendslots worden maar liefst elf nieuwe reeksen van Het Leven Zoals Het Is gelanceerd. Die vier uitzendmomenten zijn op maandag en woensdag om 20u, wanneer kindvriendelijke reeksen over trouwen en De Zoo worden uitgezonden, en op dinsdag en donderdag om 21u10, wanneer iets moeililjkere thema’s zoals het leven in de stad ‘Mechelen’ en dat in de Brusselse volkswijk ‘De Marollen’ worden aangesneden.
‘Om acht uur zijn nu eenmaal de kinderen baas over de afstandsbediening’, verklaart Bettina Gheysen dit tweesporenbeleid. ‘We moeten dan ook uitpakken met thema’s die de kinderen aanspreken, en met dieren zit je altijd goed. Daarom dat we ook werken aan een reeks rond het Dierenpark van Planckendael. Maar tegelijk wilden we interessante thema’s als het leven in een grootstad of het werk dat thuiszorgers verrichten niet zomaar laten liggen, vandaar dat we besloten om een tweede docusoap-slot op te starten. Want wat sommige trendwatchers ook mogen beweren, het human intrest-genre is verre van op sterven na dood. Met de elf nieuwe reeksen is het zelfs springlevend. Bovendien laat het ons toe om op die manier Koppen twee maal per week een halfuur uit te zenden. We hebben namelijk gemerkt dat ons actuamagazine op die manier beter verteerd wordt, en ook korter op de bal kan spelen. Daarom hebben we beslist om de versmelting van Koppen tot één wekelijkse uitzending van een uur terug af te voeren’, aldus nog de netmanager van Eén.
Nieuw is dat Koppen éénmaal per maand, met name elke laatste donderdag van de maand, baan ruimt voor Koppen-Justitie, het langverwachte opsporingsprogramma van de VRT. Niet Andrea Croonenberghs, maar wel journaliste Caroline Vanden Berghe wordt het gezicht van het magazine, dat meer wordt dan puur het ophelderen van onopgeloste misdaden. ‘Om het met een cliché te zeggen, we willen met het programma van justitie een glazen huis maken’, vertelt Caroline, die hiermee aan haar eerste eigen programma toe is.
Fata Morgana krijgt een opmerkelijke winterse variant in SAM. Andrea Croonenberghs ruilt de set van Flikken voor dit programma waarbij 100 geselecteerde sociale initiatieven de nodige steun krijgen. Dit gebeurt via een reeks van docu-talkshows en een grote openingsshow in de maand oktober. Maar ook Radio 2 werkt aan SAM mee, en daar beginnen ze al op 29 augustus met elke maandag van 8u tot 10u een ondersteunend programma gepresenteerd door Kathy Lindekens (bekend van Kattenkwaad op Radio 1 en als ex-schepen van Antwerpen).
Jan van Rompaey wordt aan het einde van zijn carrière bij de VRT uitgezwaaid met twee programma’s. In Superjan worden de beste, ontroerendste, grappigste en meest memorabele fragmenten uit zijn indrukwekkend lange carrière gebundeld. Later dit jaar maakt hij zijn terugkeer op het scherm met Lotgenoten, waarbij hij twee mensen die in hetzelfde schuitje zitten samenbrengt.
Tenslotte ook nog even vermelden dat de levensbeschouwelijke omroepen, de zogenaamde uitzendingen door derden, voortaan op zondag ook te zien zijn op Eén, en wel ’s ochtends om 09u. De omroepen klaagden al een tijd dat de vaste afspraak op Canvas om 23u te laat was en niet zo heel erg vast omdat ze vaak moest wijken voor live sportwedstrijden. Met de tweede afspraak op zondagochtend op Eén wil de VRT nu aan die verzuchting tegemoet komen.
Eén werkt en slaat duidelijk aan bij de kijker. Zo begon netmanager Bettina Gheysen dinsdag haar betoog voor de verzamelde pers. Ze vergelijkte haar zender met een huis dat constant in verbouwing is, waarbij de ene ruimte al zo goed als af is, en de andere ruimte nog volop in ontwikkeling. Ze verdeelt het huis van Eén in vijf zones: informatie en duiding, human intrest, fictie, humor en amusement. De werken aan die eerste twee ruimtes zijn al vergevorderd, bewijzen de kijkcijfers voor Het Journaal, Man Bijt Hond en Het Leven Zoals Het Is. Terwijl de humorkamer, met nieuwe projecten als Urbain, Hallelujah en Peter & Stany, nog volop in de steigers staat.
Ook aan de fictie- en de amusementsblokken wordt nog druk gesleuteld, aldus Gheysen. Zo worden er maar liefst vijf fictiereeksen voorbereidt, namelijk Flikken 7, Witse 3, Kinderen van Dewindt 2, Katarakt (over de Limburgse fruitstreek) en Ancienne Belgique met daarbovenop een tv-bewerking van De Indringer. Thuis en de docuficties Kaat & Co en 16+ blijven dan weer gewoon doorlopen. Van over de grens komen The Bill, Mersey Beat en de tweede reeks van Desperate Housewives aanwaaien.
Op amusementsvlak gaat Eén de danstoer op, met elke vrijdag Dans Mondial, waarmee ze in concurrentie gaan met Strictly Come Dancing op VTM. Vanaf midden oktober is er op vrijdag De Saga van Oberon. Deze historische realityreeks, in samenwerking met de TROS, wordt gepresenteerd door de Nederlander Huub Stapel en werd opgenomen in Polen. 8 Vlamingen en evenveel Nederlanders nemen het tegen elkaar op in een spannend avonturenspel. Na het gesmaakte eerste seizoen, serveert Eén dit najaar opnieuw Vriend of Vijand, het luchtige spelprogramma met jonge leeuw Thomas Vander Veken.
Maar bovenal brengt Eén heel wat docusoaps op de buis. Verspreid over vier uitzendslots worden maar liefst elf nieuwe reeksen van Het Leven Zoals Het Is gelanceerd. Die vier uitzendmomenten zijn op maandag en woensdag om 20u, wanneer kindvriendelijke reeksen over trouwen en De Zoo worden uitgezonden, en op dinsdag en donderdag om 21u10, wanneer iets moeililjkere thema’s zoals het leven in de stad ‘Mechelen’ en dat in de Brusselse volkswijk ‘De Marollen’ worden aangesneden.
‘Om acht uur zijn nu eenmaal de kinderen baas over de afstandsbediening’, verklaart Bettina Gheysen dit tweesporenbeleid. ‘We moeten dan ook uitpakken met thema’s die de kinderen aanspreken, en met dieren zit je altijd goed. Daarom dat we ook werken aan een reeks rond het Dierenpark van Planckendael. Maar tegelijk wilden we interessante thema’s als het leven in een grootstad of het werk dat thuiszorgers verrichten niet zomaar laten liggen, vandaar dat we besloten om een tweede docusoap-slot op te starten. Want wat sommige trendwatchers ook mogen beweren, het human intrest-genre is verre van op sterven na dood. Met de elf nieuwe reeksen is het zelfs springlevend. Bovendien laat het ons toe om op die manier Koppen twee maal per week een halfuur uit te zenden. We hebben namelijk gemerkt dat ons actuamagazine op die manier beter verteerd wordt, en ook korter op de bal kan spelen. Daarom hebben we beslist om de versmelting van Koppen tot één wekelijkse uitzending van een uur terug af te voeren’, aldus nog de netmanager van Eén.
Nieuw is dat Koppen éénmaal per maand, met name elke laatste donderdag van de maand, baan ruimt voor Koppen-Justitie, het langverwachte opsporingsprogramma van de VRT. Niet Andrea Croonenberghs, maar wel journaliste Caroline Vanden Berghe wordt het gezicht van het magazine, dat meer wordt dan puur het ophelderen van onopgeloste misdaden. ‘Om het met een cliché te zeggen, we willen met het programma van justitie een glazen huis maken’, vertelt Caroline, die hiermee aan haar eerste eigen programma toe is.
Fata Morgana krijgt een opmerkelijke winterse variant in SAM. Andrea Croonenberghs ruilt de set van Flikken voor dit programma waarbij 100 geselecteerde sociale initiatieven de nodige steun krijgen. Dit gebeurt via een reeks van docu-talkshows en een grote openingsshow in de maand oktober. Maar ook Radio 2 werkt aan SAM mee, en daar beginnen ze al op 29 augustus met elke maandag van 8u tot 10u een ondersteunend programma gepresenteerd door Kathy Lindekens (bekend van Kattenkwaad op Radio 1 en als ex-schepen van Antwerpen).
Jan van Rompaey wordt aan het einde van zijn carrière bij de VRT uitgezwaaid met twee programma’s. In Superjan worden de beste, ontroerendste, grappigste en meest memorabele fragmenten uit zijn indrukwekkend lange carrière gebundeld. Later dit jaar maakt hij zijn terugkeer op het scherm met Lotgenoten, waarbij hij twee mensen die in hetzelfde schuitje zitten samenbrengt.
Tenslotte ook nog even vermelden dat de levensbeschouwelijke omroepen, de zogenaamde uitzendingen door derden, voortaan op zondag ook te zien zijn op Eén, en wel ’s ochtends om 09u. De omroepen klaagden al een tijd dat de vaste afspraak op Canvas om 23u te laat was en niet zo heel erg vast omdat ze vaak moest wijken voor live sportwedstrijden. Met de tweede afspraak op zondagochtend op Eén wil de VRT nu aan die verzuchting tegemoet komen.
1 augustus 2005
Reisverslag: EDS Summer U in Bulgarije
Dat Bulgarije voor ons Belgen als reisbestemming niet meteen een naam is als een klok, bleek uit de mindere belangstelling voor de afgelopen editie van de Summer University die plaatsvond in Sofia en Burgas. Waren we het jaar ervoor in Londen nog met meer dan 14 deelnemers, dan bestond de delegatie deze keer uit slechts 4 CDS’ers. Bulgarije roept dan ook associaties op als communistisch, matig klimaat, en weinig te zien. Eén week was echter voldoende om door die vooroordelen heen te prikken en vast te stellen dat het een parel aan de Zwarte Zee is met een prachtig klimaat, en met enkele unieke uitdagingen voor de toekomst.
Dat het communisme hier decennia lang de plak zwaaide, is al van bij de aankomst zondag, op de luchthaven van Sofia merkbaar; een blik werpen op de voorbijrijdende wagens is voldoende. Bij aankomst in het hotel merk je dan weer dat intussen ook hier de vrije markt regeert en het land zich opmaakt voor toetreding tot de EU. Dat was ook de boodschap die Mr. Sharkov gaf, de General Secretary van de Union of Democratic Forces, de Bulgaarse partij van de EVP.
Ook de volgende dag waren er enkele toplui van de Union of Democratic Forces naar ons hotel afgezakt om ons te verwelkomen en ons inzicht te geven in de politieke situatie van Bulgarije. Met de verkiezingen van augustus in het vooruitzicht, een heel boeiende uiteenzetting. ’s Avonds werden we verwacht in een typisch Bulgaars restaurant, maar daar leerde ik al snel dat de Bulgaarse keuken toch niet geheel aan mij besteed is. Toen naar het einde van de avond ook de Fransen toekwamen, was het gezelschap pas echt compleet. Dat ze onvervalste chauvinisten zijn, bleek niet alleen uit het feit dat ze stuk voor stuk uitgedost waren in een polo van ‘hun’ merk Lacoste, maar was ook af te leiden uit de verontschuldigen die ze uitten omdat hun kennis van vreemde talen, Engels inbegrepen, maar erg matig was. Gelukkig voor hen waren wij Belgen er nog, want bij de andere delegaties was de kennis van het Frans dan weer bedenkelijk, zeer tot hun verwondering natuurlijk.
Eenmaal compleet, kon het echte werk beginnen uiteraard. Op een Summer U verstaan we daaronder dat de Annual Meeting kon worden samengeroepen, om een nieuwe Chairman te verkiezen en een nieuw bureau samen te stellen. Met een voor België positief resultaat als gevolg. Christophe Van Impe werd immers verkozen als gloednieuwe Director of Communication, en wordt dus verantwoordelijk voor alles wat betreft marketing en communicatie. Ook onze oosterburen kunnen tevreden terugblikken, want zij kregen hun kandidaat voor Chairman, Sven Henrik Häseker, vlot verkozen.
Voor de niet-afgevaardigden van de verschillende organisaties, was er naar goede gewoonte een alternatief programma uitgewerkt. Meteen een unieke gelegenheid om het land beter te leren kennen, en komaf te maken het vooroordeel dat er in Bulgarije niks te zien zou zijn. Wie dat durft te beweren, heeft duidelijk nog nooit van het Rila Monastery gehoord. Een authentiek, prachtig bewaard gebleven, orthodox klooster dat is uitgeroepen tot Unesco wereld erfgoed. Het is gelegen in een overweldigend natuurdecor, op de flank van één van de hoogste bergen van het land. Je moet er dan ook een flinke busrit van in totaal meer dan vier uur over hobbelige wegen voor over hebben, want op vlak van wegeninfrastructuur is er ontegensprekelijk nog heel wat werk aan de Bulgaarse winkel. Maar het is de trip meer dan waard, want het klooster en de woonvertrekken zijn een ware streling voor het oog.
Toen we ’s avonds tegenover de suf vergaderde afgevaardigden haast lyrisch werden over het authentieke klooster met zijn adembenemende uitzicht werden we dan ook meermaals getrakteerd op gezichten vol jaloezie en geklaag…
Dat Bulgarije zich maar wat graag wil aansluiten bij de Europese Unie, werd tijdens de week meermaals duidelijk. Het was ook de boodschap van Mr. Vladimir Kisiov, die voor Bulgarije de toetredingsonderhandelingen met de EU voerde, en momenteel voorzitter is van de gemeenteraad van hoofdstad Sofia. We werden dan ook ontvangen op het statige stadhuis, en vol vuur vertelde hij dat een verenigd europa dé garantie is op een vredevolle toekomst en dat het voor de economische ontwikkeling van de hele Balkanregio van kapitaal belang is om zo snel mogelijk tot de Europese Club te behoren. Maar hij erkende dat er nog een lange weg is af te leggen, en dat er op een aantal cruciale punten dringend vooruitgang moet worden geboekt, wil de toetreding een succes worden. En die cruciale punten zijn allemaal samen te brengen tot één woord: bestrijding. Zowel op het vlak van corruptie en misdaad als van armoede en werkloosheid.
Hij had ook oog voor de verrijking die het voor ons allen zou betekenen. De Unie krijgt er bij de toetreding van het land namelijk het cyrillisch bij als derde alfabet, naast het westerse en het Griekse alfabet. Ook de sterke positie van de orthodoxe kerk in Bulgarije zag hij als een verrijking.
Dat kan jammer genoeg minder gezegd worden van de Bulgaarse keuken. Bij elk restaurantbezoek stond jammerlijk genoeg telkens hetzelfde op het menu. Het eten was op zich telkens wel in orde, maar de eentonigheid van telkens opnieuw een slaatje met tomaten en kaas en als hoofdschotel kip was een lichte tegenvaller. De Bulgaarse wijn werd dan weer wel geapprecieerd, en die vloeide dan ook rijkelijk. Zeker ook ’s avonds, toen er telkens stevig aan clubbing werd gedaan tot vroeg, en soms zelfs laat, in de ochtend…
Vooral tijdens het tweede deel van de Summer University, in de zonnige badplaats Burgas, waren de kleine oogjes en de geeuwen tijdens de ochtendactiviteiten erg talrijk. Een gevolg van de lage prijzen voor de vele geestrijke dranken die tijdens de avondlijke en vooral ook nachtelijke ontspanning massaal soldaat werden gemaakt.
Wat er dan weer voor zorgde dat de interesse en de opkomst voor het voorziene sporttornooi op zaterdagvoormiddag omgekeerd evenredig was met de massale aanwezigheid op het lokale, zonovergoten strand. De Bulgaren hadden het nochtans kunnen weten, dat de meeste Europeanen tijdens hun vakantie liever lui dan moe zijn.
Wij Europeanen hadden dan weer kunnen voorzien dat ze in Bulgarije een iets andere definitie hebben van het begrip ‘op tijd zijn’. Met de regelmaat van een klok liep het programma een kwartier tot een halfuur vertraging op of werden de voorziene activiteiten simpelweg geschrapt. Het uurschema moest dan ook met een korrel zout genomen worden, en daar hadden vooral de Scandinaven en de Duitsers, zowat de uitvinders van de punktlichkeit, het erg moeilijk mee. De Bulgaren zelf vonden dat het allemaal nog best meeviel, en ergens valt er natuurlijk wel wat te zeggen voor hun onbezorgd, van stress ontdaan, levensritme. Dat konden de andere Zuiderse delegaties, Italië voorop, alleen maar beamen.
En daarmee is meteen één van de sterke punten van Europa aangetoond, namelijk dat het lappendeken aan culturen, gewoonten en levenswijzen een onmiskenbare verrijking is. Het geeft ons een enorme voorsprong op de eenheidsworst die de 51 Amerikaanse staten eigenlijk stuk voor stuk zijn en toont aan dat verder bouwen aan de Europese eenmaking dé grote uitdaging van de komende decennia wordt.
Dat het communisme hier decennia lang de plak zwaaide, is al van bij de aankomst zondag, op de luchthaven van Sofia merkbaar; een blik werpen op de voorbijrijdende wagens is voldoende. Bij aankomst in het hotel merk je dan weer dat intussen ook hier de vrije markt regeert en het land zich opmaakt voor toetreding tot de EU. Dat was ook de boodschap die Mr. Sharkov gaf, de General Secretary van de Union of Democratic Forces, de Bulgaarse partij van de EVP.
Ook de volgende dag waren er enkele toplui van de Union of Democratic Forces naar ons hotel afgezakt om ons te verwelkomen en ons inzicht te geven in de politieke situatie van Bulgarije. Met de verkiezingen van augustus in het vooruitzicht, een heel boeiende uiteenzetting. ’s Avonds werden we verwacht in een typisch Bulgaars restaurant, maar daar leerde ik al snel dat de Bulgaarse keuken toch niet geheel aan mij besteed is. Toen naar het einde van de avond ook de Fransen toekwamen, was het gezelschap pas echt compleet. Dat ze onvervalste chauvinisten zijn, bleek niet alleen uit het feit dat ze stuk voor stuk uitgedost waren in een polo van ‘hun’ merk Lacoste, maar was ook af te leiden uit de verontschuldigen die ze uitten omdat hun kennis van vreemde talen, Engels inbegrepen, maar erg matig was. Gelukkig voor hen waren wij Belgen er nog, want bij de andere delegaties was de kennis van het Frans dan weer bedenkelijk, zeer tot hun verwondering natuurlijk.
Eenmaal compleet, kon het echte werk beginnen uiteraard. Op een Summer U verstaan we daaronder dat de Annual Meeting kon worden samengeroepen, om een nieuwe Chairman te verkiezen en een nieuw bureau samen te stellen. Met een voor België positief resultaat als gevolg. Christophe Van Impe werd immers verkozen als gloednieuwe Director of Communication, en wordt dus verantwoordelijk voor alles wat betreft marketing en communicatie. Ook onze oosterburen kunnen tevreden terugblikken, want zij kregen hun kandidaat voor Chairman, Sven Henrik Häseker, vlot verkozen.
Voor de niet-afgevaardigden van de verschillende organisaties, was er naar goede gewoonte een alternatief programma uitgewerkt. Meteen een unieke gelegenheid om het land beter te leren kennen, en komaf te maken het vooroordeel dat er in Bulgarije niks te zien zou zijn. Wie dat durft te beweren, heeft duidelijk nog nooit van het Rila Monastery gehoord. Een authentiek, prachtig bewaard gebleven, orthodox klooster dat is uitgeroepen tot Unesco wereld erfgoed. Het is gelegen in een overweldigend natuurdecor, op de flank van één van de hoogste bergen van het land. Je moet er dan ook een flinke busrit van in totaal meer dan vier uur over hobbelige wegen voor over hebben, want op vlak van wegeninfrastructuur is er ontegensprekelijk nog heel wat werk aan de Bulgaarse winkel. Maar het is de trip meer dan waard, want het klooster en de woonvertrekken zijn een ware streling voor het oog.
Toen we ’s avonds tegenover de suf vergaderde afgevaardigden haast lyrisch werden over het authentieke klooster met zijn adembenemende uitzicht werden we dan ook meermaals getrakteerd op gezichten vol jaloezie en geklaag…
Dat Bulgarije zich maar wat graag wil aansluiten bij de Europese Unie, werd tijdens de week meermaals duidelijk. Het was ook de boodschap van Mr. Vladimir Kisiov, die voor Bulgarije de toetredingsonderhandelingen met de EU voerde, en momenteel voorzitter is van de gemeenteraad van hoofdstad Sofia. We werden dan ook ontvangen op het statige stadhuis, en vol vuur vertelde hij dat een verenigd europa dé garantie is op een vredevolle toekomst en dat het voor de economische ontwikkeling van de hele Balkanregio van kapitaal belang is om zo snel mogelijk tot de Europese Club te behoren. Maar hij erkende dat er nog een lange weg is af te leggen, en dat er op een aantal cruciale punten dringend vooruitgang moet worden geboekt, wil de toetreding een succes worden. En die cruciale punten zijn allemaal samen te brengen tot één woord: bestrijding. Zowel op het vlak van corruptie en misdaad als van armoede en werkloosheid.
Hij had ook oog voor de verrijking die het voor ons allen zou betekenen. De Unie krijgt er bij de toetreding van het land namelijk het cyrillisch bij als derde alfabet, naast het westerse en het Griekse alfabet. Ook de sterke positie van de orthodoxe kerk in Bulgarije zag hij als een verrijking.
Dat kan jammer genoeg minder gezegd worden van de Bulgaarse keuken. Bij elk restaurantbezoek stond jammerlijk genoeg telkens hetzelfde op het menu. Het eten was op zich telkens wel in orde, maar de eentonigheid van telkens opnieuw een slaatje met tomaten en kaas en als hoofdschotel kip was een lichte tegenvaller. De Bulgaarse wijn werd dan weer wel geapprecieerd, en die vloeide dan ook rijkelijk. Zeker ook ’s avonds, toen er telkens stevig aan clubbing werd gedaan tot vroeg, en soms zelfs laat, in de ochtend…
Vooral tijdens het tweede deel van de Summer University, in de zonnige badplaats Burgas, waren de kleine oogjes en de geeuwen tijdens de ochtendactiviteiten erg talrijk. Een gevolg van de lage prijzen voor de vele geestrijke dranken die tijdens de avondlijke en vooral ook nachtelijke ontspanning massaal soldaat werden gemaakt.
Wat er dan weer voor zorgde dat de interesse en de opkomst voor het voorziene sporttornooi op zaterdagvoormiddag omgekeerd evenredig was met de massale aanwezigheid op het lokale, zonovergoten strand. De Bulgaren hadden het nochtans kunnen weten, dat de meeste Europeanen tijdens hun vakantie liever lui dan moe zijn.
Wij Europeanen hadden dan weer kunnen voorzien dat ze in Bulgarije een iets andere definitie hebben van het begrip ‘op tijd zijn’. Met de regelmaat van een klok liep het programma een kwartier tot een halfuur vertraging op of werden de voorziene activiteiten simpelweg geschrapt. Het uurschema moest dan ook met een korrel zout genomen worden, en daar hadden vooral de Scandinaven en de Duitsers, zowat de uitvinders van de punktlichkeit, het erg moeilijk mee. De Bulgaren zelf vonden dat het allemaal nog best meeviel, en ergens valt er natuurlijk wel wat te zeggen voor hun onbezorgd, van stress ontdaan, levensritme. Dat konden de andere Zuiderse delegaties, Italië voorop, alleen maar beamen.
En daarmee is meteen één van de sterke punten van Europa aangetoond, namelijk dat het lappendeken aan culturen, gewoonten en levenswijzen een onmiskenbare verrijking is. Het geeft ons een enorme voorsprong op de eenheidsworst die de 51 Amerikaanse staten eigenlijk stuk voor stuk zijn en toont aan dat verder bouwen aan de Europese eenmaking dé grote uitdaging van de komende decennia wordt.
Abonneren op:
Posts (Atom)