Eén jaar gratis leven

Deze winter pakt Eén op zaterdagavond uit met onvervalste klassiekers. Er is niet alleen de zestiende jaargang van FC De Kampioenen, maar ook een nieuwe reeks afleveringen van de emoquiz Eén Jaar Gratis. Herman Van Molle is uiteraard opnieuw de quizmaster, maar zijn assistente Katja Retsin is er door haar zwangerschap deze keer niet bij. Wie haar vervangt is nog niet bekend.

Het is dit jaar 25 jaar geleden dat Herman van Molle furore maakte als quizmaster van de ‘IQ-Quiz’. Het gevreesde kwisprogramma is intussen verwezen naar de archiefkelders, maar de quizmaster van toen is nog steeds springlevend. Alleen is hij tegenwoordig het gezicht van een EQ-quiz.

Eén Jaar Gratis is namelijk meer dan een gewoon spelprogramma. Het is een uniek format waarbij zowel intelligentie als sociale vaardigheden van belang zijn en waarbij iedereen kans maakt om de overwinning in de wacht te slepen. Jong of oud, man of vrouw, hoger opgeleid of niet… De voorbije vier jaargangen bewezen dat elke kandidaat kans maakt om één jaar lang op kosten van de VRT te leven. Er wonnen namelijk evenveel mannen als vrouwen, waarvan er twee student waren, één vrachtwagenchauffeur en één vrouw bankier.

Ook dit jaar selecteerde Van Molle opnieuw zestien sterke kandidaten. Zo is er een krasse gepensioneerde van 78 jaar, een pastoor, een professor, twee studentes en een model.

De formule van Eén Jaar Gratis is onveranderd gebleven, maar het presentatieduo is wel gewijzigd. Omdat Katja Retsin nog maar pas bevallen is van haar eerste kindje Manu, moet ze voor de eerste zes afleveringen verstek laten gaan. Door de plotse babyboom aan de Reyerslaan, is er evenwel nog geen vervangster gevonden. Ook Ilse Van Hoecke en Sabine Hagedoren zijn namelijk in blijde verwachting, en Andrea Croonenbergs is volop bezig met de opnames van Allemaal Sam en Kinderen van Dewindt.

Daarom wordt nu gedacht aan omroepster en Donnastem Evy Gruyaert, ook wel bekend van Vlaanderen Vakantieland. Maar of zij het ook echt wordt, is pas eind deze week duidelijk. Veel tijd om te zoeken is er wel niet meer, want over twee weken starten de opnames al. De eerste aflevering van Eén Jaar Gratis is op zaterdag 10 december te zien op Eén.

Interview: Hubert Daemen over Witse II

Vanavond wordt de eerste aflevering van een gloednieuw seizoen Witse uitgezonden. Een gepast moment om het interview dat ik met Hubert Daemen had bij de lancering van het tweede seizoen nog es boven te halen.

De tweede jaargang is geschreven door een nieuw team scenaristen, merk je het verschil?
Het is aanpassen uiteraard. Het zijn nieuwe mensen met wie ik niet vertrouwd ben, terwijl ik Ward Hulselmans (de bedenker en scenarist van het eerste seizoen, bl.) wel al een hele tijd ken. Dat betekent dus aanpassen en elkaar zoeken, maar dat begint goed te lukken moet ik zeggen. Voorts merk ik niet zo heel veel verschil, al zal er altijd wel iets verschillen natuurlijk.

Hoe kijk je nu, één jaar later, terug op het succes van de eerste afleveringen?
Da’s plezierig uiteraard. Zeker omdat niemand verwacht had dat het zo goed ging lopen, gemiddeld 1,6 miljoen kijkers is heel veel. We zullen nu zien hoe de tweede reeks het doet, want je kan natuurlijk niet naar succes werken. Dat komt of dat komt niet, en gelukkig voor ons is het gekomen. Als acteur kan je daar heel weinig aan doen. Je tracht uiteraard om je zo goed mogelijk in de rol in te leven, maar het is de kijker die beslist of hij kijkt of niet, ook al doe je nog zo je best.

Ook in het nieuwe seizoen krijgen we opnieuw een inkijk in het privé-leven van Witse. Ben je daar tevreden mee of stoort het je en heb je liever dat de op te lossen zaak alle aandacht krijgt?
Het stoort me niet echt nee. Trouwens, zo ruim zou ik die kijk niet noemen. Mijn personage zal een vrouw ontmoeten, goed, maar verder blijft die ruimte toch beperkt. Van de 55 minuten die een aflevering ongeveer duurt, gaat er toch minstens drie kwartier naar de op te lossen zaak. Zijn privé-leven zal altijd een zijlijntje blijven, en in die zin heb ik er geen problemen mee. Witse is tenslotte ook maar een mens, en het draagt ook bij tot het succes van de reeks. Het zou wat anders zijn moest de op te lossen zaak maar tien minuten in beslag nemen, en de rest van de tijd opgaan aan romances en andere nevenzaken, maar das zeker niet het geval, gelukkig maar

In Flikken heeft men dit seizoen voor het eerst met een rode draad gewerkt (de zaak Feiremans, bl.), waarbij een verhaallijn over het volledige seizoen loopt. Lijkt het u iets om ook in Witse te introduceren?
Er is in ieder geval al sprake van geweest, of dat eventueel zou kunnen. Maar verder weet ik dat eigenlijk niet. Zoiets wordt bepaald door de scenarioschrijvers, die kijken of een rode draad echt wel werkt. Ik denk dat men nu ook bij Flikken zal onderzoeken op welke manier dat heeft bijgedragen tot de reeks en of de kijker dat wel apprecieert.

Hier en daar werd Witse omschreven als een Vlaamse Morse. Keek u niet vreemd op toen u dat las?
Ik heb altijd gezegd dat ze dat beter niet hadden gedaan, zeker niet vanuit de VRT zelf. Het is dan wel hetzelfde format, het is eigenlijk niet te vergelijken. Het Vlaamse karakter –of Belgische, mij om het even– vind ik heel belangrijk, en dat merk je ook duideliljk. Witse is een échte Vlaamse reeks, en niet zomaar een Vlaamse versie van een buitenlands origineel. Dat is ook heel belangrijk voor de herkenbaarheid van de personages, wat zeker bijdraagt tot het succes. Indien men gewoon een kopie had gemaakt van bijvoorbeeld Morse of Frost, dan werkt dat niet en zit je met wereldvreemde individuen zoals een inspecteur met typisch Britse gewoonten, maar die wel in Vlaanderen actief zou zijn. En dat werkt langs geen kanten.

Met zomaar series vergelijken moet je trouwens geweldig oppassen. In beiden speelt een eigenzinnige politie-inspecteur de hoofdrol, maar daar stopt dan ook de vergelijking. Ook op het vlak van budgetten is het bijna onmogelijk om te vergelijken.

Men heeft beslist om de reeks met een maand te vervroegen, waardoor je nu in concurrentie staat met Idool 2004. Geen schrik om rake klappen te krijgen?
Goh, eigenlijk niet nee. Als de directie van TV1 beslist om ons recht tegenover elkaar te plaatsen, dan is dat hun zaak. Wij, de opnameploeg en ik, proberen gewoon een zo goed mogelijk product te maken door ons elke opnamedag opnieuw voluit te geven. Dat is ook waar ik goed in ben en voor betaald wordt. En met de rest hou ik me liefst zou weinig mogellijk bezig.

Vitaya wordt volwaardige zender

Na zes jaar is Vitaya uitgegroeid tot een volwaardige zender. Dat bleek ook uit de presentatie van de najaarsprogramma’s. Naast typisch vrouwelijke programma’s als ‘Debbie Travis’ brengt de zender ook Nederlandstalige topfictie en een diepzinnige talkshow met Julien Vrebos, ‘die niet zou misstaan op Canvas’ aldus woordvoerder Annemie Hoet.

“Ondanks de toegenomen concurrentie, slaagt Vitaya er jaar na jaar in te groeien, zonder zijn specifieke doelgroep te verliezen”, liet gedelegeerd bestuurd Yvette Mignolet verheugd weten. Ook in prime time groeit de zender verder door, dankzij de Britse soap Coronation Street en de populaire Australische ziekenhuisserie ‘All Saints’. Afgelopen zomer bereikte deze laatste zelfs een piek van 18,1% op de doelgroep VVA 18-44.

“En in tegenstelling tot onze concurrenten (lees: VijfTV), slaagt Vitaya erin om een ‘jong en beroepsactief’ publiek te bereiken uit de hogere sociale klassen”, aldus de zender. Dat maakt de zender erg aantrekkelijk voor adverteerders, omdat ze die doelgroep anders maar moeillijk bereiken. Daarom investeert Vitaya nog meer in verdiepende televisie, zoals ‘Zuiderlandse Zaken’, waarin een Vlaamse garagist en een politie-agente op bezoek gaan bij een collega uit respectievelijk Vietnam en Congo. Het programma wordt gesponsord door de Vlaamse Regering, die op deze manier de Milleniumdoelstellingen onder de aandacht wil brengen.

In de talkshow ‘Onder de Witte Eiken’ praat cineast Julien Vrebos met Bekende Vlamingen die een zelfgekozen gast meebrengen naar het Zuiden van Frankrijk. Met de prachtige natuur als decor, wil hij de mens achter de bekende persoonlijkheid naar boven brengen. Zo heeft hij het met Jean-Luc Dehaene eens niet over de politiek of de voetbal, en slaagt hij er in om de ‘serieuze’ Inge Vervotte, die Stijn Meuris als gast meebracht, aan het lachen te brengen. Ook vader en zoon Bert & Vic Anciaux, Patrick Janssens, Walter Zinzen, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud en Jean-Marie Dedecker zakten naar het Zuiden van Frankrijk af voor een goed gesprek waarbij de gasten de tijd krijgen om rustig hun verhaal te vertellen.

Een andere topper is de fictiereeks ‘Spoorloos Verdwenen’, die al een tijdje met veel succes te zien is op de Nederlandse omroep Avro. In elke aflevering probeert een gespecialiseerd rechercheteam een verdwijningzaak op te lossen. De hoofdvraag is dus niet ‘wie heeft het gedaan?’ maar wel ‘wat is er gebeurd?’. In de hoofdrollen zien we Jennifer Hoffman (bekend van Westenwind), Cas Jansen en Chris Tates.

In het derde seizoen van 1000 seconden krijgt topkok Wout Bru niet langer Eric Goossens, maar wel Alain Grootaers aan zijn zijde. Samen gaan ze de uitdaging aan om in 1000 seconden een voorgerecht, hoofdgerecht én dessert klaar te maken. Ook nieuw,en van eigen bodem, is Klussen met Roger. Hij is de reddende engel voor alle mannen met twee linkerhanden.

Verder serveert Vitaya nieuwe afleveringen van zijn bestaande succesnummers ‘De eerste 48 uren’, Een plek onder de zon, Helse bruiden en Kroostkoorts. . Ook voor de fans van All Saints is er goed nieuws. Vitaya zond namelijk eerst de jaargangen 5 tot en met 8 uit van deze Australische doktesserie. Maar omdat de serie zo’n voltreffer is, heeft het ook de seizoenen 1 tot 4 aangekocht, en die worden op dit moment uitgezonden. En volgend jaar serveert de zender dan gloednieuwe afleveringen van reeks 9.

VTM is klaar voor het najaar

Aan de Medialaan is men helemaal klaar voor het komende najaar. Het grote publiek kan komende zondag met heel wat nieuwe programma’s kennismaken, de pers kreeg vandaag al een voorproefje. Zo mag je vanaf september nieuwe afleveringen verwachten van de Supernanny, en De Planckaerts nemen de draad terug op waar ze die eind juni lieten vallen.

Wendy Bosmans herneemt dus haar rol als redder in nood van families met opgroeiende kinderen. Persoonlijk vindt ze deze tweede jaargang een heel stuk beter dan de eerste reeks. “Het is een heel stuk herkenbaarder, we zoeken niet langer de extremen op. Ik ben er zeker van dat de mensen thuis op bepaalde momenten gaan denken van ‘hey, daar worstel ik ook vaak mee’ of ‘goed om weten, dat ga ik volgende keer ook zo doen’. Dat is ook één van de voornaamste redenen om te kijken, omdat ze zich in de situaties herkennen en meeleven met de families waar ik op bezoek ga.” Daarnaast blijkt dat heel wat mensen ook kijken, zodat ze achteraf zichzelf kunnen troosten met de gedachte van ‘eigenlijk heb ik het nogal getroffen met mijn kinderen, want zo erg als bij die families is het bij ons thuis toch nooit.’

En dat iedereen wel eens met opvoedingsproblemen kampt, blijkt uit het feit dat ook ex-Rode Duivel Dirk Huysmans de Supernanny over de vloer krijgt. Het is echter wel zo dat men niet specifiek op zoek ging naar Bekende Vlamingen. “Maar het betekent natuurlijk evenmin dat we hen moeten gaan uitsluiten van deelname aan het programma. Temeer daar de gezinssituatie van Dirk Huysmans zich uitstekend leent voor het programma. Samen met zijn dochter is de voormalig Rode Duivel namelijk ingetrokken in het huis van zijn nieuwe vriendin Inge en haar zoon. De aanpassing aan de nieuwe gezinssituatie verloopt voor de kinderen echter heel moeizaam. Meteen kunnen we de vele specifieke problemen waar nieuw-samengestelde gezinnen mee kampen, onder de aandacht brengen”, aldus de producer van Supernanny.

Vanaf september krijgen we ook elke week opnieuw een inkijk bij de familie Planckaert. Net voor de zomer zagen we hoe Magali en Francesco zich opmaakten voor de geboorte van hun eerste kindje. In de nieuwe afleveringen is het eindelijk zover, en maken we de geboorte van dichtbij mee. Samen met die andere kersverse mama, Stephanie, en haar vriend Christopher volgen we dan weer de pogingen van dochter Illuna om letterlijk een stapje in de wereld te zetten. Daarnaast natuurlijk ook een flinke brok wielrennen, met papa Francesco die misschien de wielrennen wel voorgoed moet opgeven en renner in spe Junior.

Het eerste programma van het nieuwe seizoen is echter vanaf maandag al te zien. Vanaf dan presenteert Koen Wauters namelijk zijn quizshow “1&70”. En volgend weekend start VTM met een eerste klepper van formaat. Samen met de Nederlandse commerciële zender RTL 4 zendt het namelijk acht weken lang het ijsspektakel ‘Dancing on Ice’ uit, waarbij 5 Bekende Vlamingen en evenveel Nederlanders strijden om de titel van beste ijsschaatser.

Overigens maakt ook KANAALTWEE zich stilaan klaar voor het nieuwe televisieseizoen. Zo brengen ze volgende week rechtstreeks verslag uit van de Champions League. Naast een flinke portie voetbal, trekt de tweede zender uit Vilvoorde vooral de buitenlandse kaart met een batterij blockbusters en enkele absolute topseries (Prison Break, My Name is Earl). Wat eigen producties betreft, brengt KANAALTWEE nieuwe afleveringen van Trigger Happy en zoekt het naar dé Pokerkampioen van Vlaanderen.

Interview: Chris & Lut, finalisten Peking Express

Ze begonnen aan Peking Express als volslagen onbekenden voor elkaar, maar gaandeweg dwongen ze elkaars respect af en uiteindelijk werden ze zelfs vriendinnen. En dat het goed klikt tussen beide dames, blijkt niet alleen uit het feit dat ze doorstootten naar de finale. Tijdens het interview gebeurde het meermaals dat de beide dames op hetzelfde moment hetzelfde antwoordden.

Welk van de vijf doorkruiste landen heeft het meeste indruk op jullie nagelaten?
Lut: Ongetwijfeld Tibet. Dan Laos, Cambodja en China. Vietnam het laatst, want het is er veel te druk. Daar is het echt vies en te industrieel. Terwijl Tibet, dat is echt een andere wereld. Hoe die monniken daar leven, prachtig.

Was dat het doel? Tibet halen?
Samen: Zeker, we wilden Tibet. Finale of niet, dat speelde minder. Maar Tibet zouden we halen. Dat was het doel en we wisten ook dat dat erin zat.

Zijn jullie ook vrienden geworden?
Lut: We gingen voluit voor hetzelfde, en dat is voldoende. We kenden het spel, en moesten eigenlijk geen vriendjes worden, zolang we maar aan hetzelfde zeil trokken. Maar we zijn het uiteindelijk wel geworden. Ik denk dat het zo goed klikte tussen ons omdat we beiden zo nuchter zijn. What you see, is what you get.
Chris: We zijn maatjes geworden, maar geen dikke vrienden. Het is niet dat ik Lut elke dag aan de lijn heb ofzo. Ook al omdat we iets te ver van elkaar wonen. Maar we waarderen elkaar en houden zeker contact om af en toe eens iets te gaan drinken.

Had je geen problemen met de taal, Chris?
Chris: Eigenlijk niet nee, soms eens bij uitdrukkingen maar voor de rest was dat geen probleem. Ook al omdat Lut bijna altijd AN sprak, op één keer na.
Lut: Eén keer heb ik inderdaad serieus gevloekt (lacht). Maar omdat ik Limburgs sprak, viel dat goed mee.
Chris: Marc verstond ik dan weer bijna nooit. Hij sprak echt te plat, van dat echte Vlaams!

In de finale ervaring zien we hoe Wendy uit een truck valt en er als bij wonder niks aan overhoudt. Sta je daar tijdens de race soms bij stil, bij de enorme risico’s die je neemt?
Lut: Daar hebben we eigenlijk nooit over nagedacht, dat het fout kon aflopen. Het is heel gevaarlijk, maar je bent zo bezig met de race dat je daar niet bij stil staat. Neem nu bijvoorbeeld die keer dat we met twee op dat brommertje kropen. Er moest niet veel gebeuren om eraf te vallen.
Chris: Of neem zo’n riksja, daar konden we gemakkelijk een keer doorzakken. Maar dat hield ons niet tegen, we zijn gewoon zo. Er is ook geen tijd om daar mee bezig te zijn.

Is het een voordeel om als twee vrouwen te liften?
Lut: Eigenlijk niet nee, toch zeker niet in Azië. Er vallen daar nu eenmaal geen macho’s te bespeuren. Twee mannen dwingen dan weer respect af, dus zij hebben wellicht wel een voordeel.
Chris: Vond Peking Express in de Verenigde Staten plaats, was het zeker in ons voordeel geweest, maar in Azië was het dat zeker niet.
Lut: De cameraploeg die overal met ons meeging was dan weer wél een voordeel. Dat opende hier en daar duidelijk deuren. Het lijkt me onmogelijk om zo’n trip gewoon met zijn tweetjes te maken.

Wisten jullie al dat je verloren had, voor Roos en Art het jullie vertelden? Had je een voorgevoel?
Lut: Dat wisten we ja. We hadden het namelijk zo slecht gedaan in de finale, ongelooflijk! Bovendien heeft Chris een scherp observeringsvermogen, en ze had in de verte een productiewagen zien staan, waardoor onze frank viel.
Chris: Het ging ook gewoon niet kunnen dat we voor Yves & Wendy toekwamen, daarvoor waren we veel te traag. We hebben het echt verneukt in de finale. We hadden iets van twaalf minuten achterstand op het einde.
Lut: Het einde was zoals het begin: chaotisch.

Das misschien ook wel het grootste verschil tussen jullie en Yves & Wendy?
Lut: Misschien wel ja. Yves & Wendy zijn misschien eerder Spa blauw, iets rustiger, kalmer, terwijl wij eerder Spa bruis zijn! Bij ons was het altijd direct van ‘vooruit met de geit’.

Zijn er dingen waarvan, als je de afleveringen nu terugziet, spijt hebt? Of waarvan je dacht; heb ik dat echt gedurfd?
Lut: Alles zou ik opnieuw doen. Ook het eten van die spinnen en zo. Je denkt daar op dat moment ook gewoon niet bij na.
Chris: Ik heb ook nergens spijt van.

Heb je dat budget van 1 euro per dag echt nodig?
Lut: Dat heb je nodig voor twee zaken: bier en sigaretten. De rest bedelden we, maar die sigaretten waren echt nodig.

Heb je, achteraf bekeken, de juiste editie van Peking gekozen?
Lut: De eerste was ook wel leuk geweest, waar ze door Mongolië trokken. Maar we klagen zeker niet; in Lhasa laten ze per dag maar 25 toeristen toe, dus als je daar deel van mag uitmaken, is dat een onvergetelijke ervaring.
Chris: Voor mij was de eerste zeker ook OK geweest. De tweede editie zei me dan weer niks.
Lut: Ook qua format was het 100% de juiste keuze. Aan de rest zouden we zelfs niet willen meedoen als ze geld toegaven! Bij Peking ben je constant onderweg, je slaapt bij mensen thuis, je leert nieuwe culturen kennen…
Chris: Met een hele hoop een maand samenleven op een eiland; ik mag er niet aan denken.
In koor lachend: Gegarandeerd binnen de kortste keren slaande ruzie!

Interview: Yves & Wendy winnen Peking Express

Ook al verschenen Yves & Wendy aan de start van ‘Peking Express: De Mekong Route’ als ex-koppel, ze kunnen het nog steeds heel goed met elkaar vinden. Door hun relatie van drie jaar voelen ze elkaar perfect aan, en dat bracht hen, samen met een flinke portie geluk, zowaar tot in de finale. En dankzij het haast grenzeloze doorzettingsvermogen van Yves wonnen ze die nog ook. Het leverde hen naast een onvergetelijke ervaring ook elk 5.000 euro op.

Wat was vooraf je doel?
Wendy: Er niet als eerste uitliggen.
Yves: Vooral dat maar toch ook Cambodja halen. Prachtig land trouwens.

In de finale zagen we dat Amir & Jimmy besloten om jullie te helpen. Hadden jullie dat verwacht?
Yves: Ja. Er is een enorm respect ontstaan. Echt chapeau voor hun prestatie. Let op, tijdens de race waren we elkaars grootste concurrenten. Maar eens die achter de rug, konden we het goed met elkaar vinden.

Nooit eraan gedacht dat ze jullie gingen saboteren in plaats van helpen?
Yves: Niet echt. We vertrouwden ze voor 100%. Zeker omdat ze zelf niet meer meededen, en ze er dus niks bij te winnen hadden. Hadden ze zelf nog meegedaan was het natuurlijk iets helemaal anders.

In de finale zien we ook uw bijna fatale valpartij van een vrachtwagen. Sta je stil bij de enorme risico’s die je soms nam?
Wendy: Je denkt daar niet bij na. Maar je moet altijd op uw qui-vive zijn.
Yves: Je creëert daar natuurlijk wel reflexen voor. Als je van ver een auto ziet naderen, en plots merk je dat hij extra gas bijgeeft, moet je gewoon uit de weg gaan. Zo simpel is dat.

Wat dacht je bij de val?
Wendy: Weinig eigenlijk. Ik viel, stond recht en liep verder, terug de vrachtwagen op. Yves dacht veel meer op dat moment. Maar de rugzak heeft me gered. Doordat ik met mijn rugzak op de grond viel, heeft hij mijn val gebroken.
Yves: Het ging echt door mijn hoofd van ‘shit, ’t is hier gedaan é!’ Ik dacht direct aan haar, totaal niet aan het spel. Het toeval wou dat ik amper drie minuten daarvoor een hoop spullen, waaronder haar slaapzak, uit haar rugzak had gehaald en in de mijne had gestopt zodat ze sneller zou kunnen lopen. Daardoor had ze dus al een lichtere rugzak, dus het was écht kantje boordje. Ik weet nog dat ik lijkbleek werd, en stijf van de adrenaline dacht van ‘stommekloot, waarom heb je nu die slaapzak daaruit gehaald.’

De rugzak, die je de hele race tot last is geweest, heeft op het einde zijn nut bewezen.
Wendy: Maar die rugzak was gedurende de hele race onze vriend. Dat was zeker niet ons grootste probleem. Trouwens, het was net door die rugzak dat ik van de truck viel. De rugzak redde mij wel, maar zonder hem was ik gewoon nooit gevallen in de eerste plaats.
Yves: We hebben ook veel geluk gehad dat er juist op dat moment niet zoveel verkeer was op het kruispunt. Want dat kon je niet zien op tv, maar de auto vlak achter ons reed behoorlijk snel en heeft nog net kunnen uitwijken.

Yves, aan het einde van de liftrace noemde je de Tibetanen het warmste volk. Hoe denk je daar nu over?
Yves: Daar blijf ik bij. Da’s ongelooflijk. In die bergdorpjes zie je nog het echte Tibet. Daar zijn nog geen sporen van de Chinese overheersing. In Lasa zijn we eigenlijk niet geweest, daar hebben we alleen doorgeracet. Maar aan die kleine bergdorpjes merk je het echte Tibet. De mensen in die dorpjes blijven altijd Tibetaan. Zeer gastvrij, willen echt hun armoede met je delen. Daar zijn eigenlijk geen woorden voor.
Wendy: Het enige wat we telkens vroegen was een slaapplaats. We vroegen eigenlijk nooit om eten, maar we kregen het wel telkens. En ze stonden er ook echt op om dat voor ons te doen.
Yves: Het is ook voor hen een once in a lifetime experience é. Daar spreken ze in die dorpjes nu nog van. Het is een soort wisselwerking. We waren ook telkens heel dankbaar en respectvol. En op die manier was er eigenlijk telkens een wederzijds vertrouwen. Tibetanen geloven ook heel fel. Zo geloven ze dat, als je als vrouw veel met mooie bloemen bezig bent, je later als mooi persoon terugkomt. En ze geloven daar ook heel sterk in.
Wendy: Erg knap ook dat veel monniken Engels spraken. Zo konden we met elkaar converseren.

Heb je tijdens Peking iets gedaan waarvan je nu denkt ‘Heb ik dat echt gedaan?’.
Wendy: Goh, ik zou in België nooit op de Meir gaan staan en geld vragen aan voorbijgangers om met hen op de foto te staan. Maar daar doe je dat dan wel voor het spel, je gaat daar in mee.
Yves: Ik kan niets bedenken dat ik niet zou opnieuw doen, of waarvoor ik mij schaam ofzo. We hadden eerlijk gezegd nooit gedacht dat we geselecteerd gingen worden. En al helemaal niet dat we gingen winnen. En daar zijn we dan ook trots op. We zijn altijd rustig gebleven en er voluit voor gegaan.

Zeker in vergelijking met Chris & Lut waren jullie een pak rustiger. Lut verwoordde het als volgt: zij zijn meer Spa rood, iets bruisender, terwijl jullie eerder Spa blauw zijn, iets kalmer.
Wendy: Da’s in elk geval opnieuw mooi verwoord van Lut.
Yves: Kalm zou ik ons nu niet direct noemen. We waren onopvallender, iets rustiger misschien ook, maar zeker op de momenten dat het er echt toe deed stonden we er en gingen we er voluit voor. Anders kom je ook niet in de finale. Als zij Spa rood waren, waren wij eerder die lichtbruisende, Spa Marie Henriette.
Wendy: Spa groen dus, om in dezelfde sfeer te blijven.
Yves: Of nog beter, Perrier; subtiel bruisend! (lacht)

Ben je tevreden van de montage?
Yves: Ja. (Wendy knikt instemmend.) Het is natuurlijk onmogelijk om alles te laten zien. Het gebeurt vaak, als we de afleveringen op tv zien, dat we zeggen van ‘allé, waarom zit dat er niet tussen. Of, toen is er dat gebeurd, waarom laten ze dat niet zien.’ Maar Peking Express is op zich een prachtig product.
Wendy: We zouden zo een week lang naar alle beelden die gedraaid zijn kunnen kijken. Zonder probleem.

Vergeet je na een tijdje die camera niet?
Wendy: Goh, camera of niet, voor mij maakte dat geen verschil. En trouwens, als je al eens dacht van ‘juist ja, er is een camera mee’ was het al te laat en stond het al op tape. Na verloop van tijd onstaat er ook een soort van band met die cameramensen. En dat bleken allemaal heel toffe gasten te zijn.

Was deze editie de beste van de drie?
Yves: Puur qua race had ik misschien toch liever meegedaan aan de eerste editie. Ook omdat ze toen door Mongolië reisden, een prachtig land. Maar we klagen zeker niet. We hebben vijf landen doorkruist, die bij iedereen tot de verbeelding spreken.

Aan het einde van de finale zei je al dat je het direct opnieuw zou doen, dus stel ik mijn vraag anders. Wat zou je anders doen, mocht je het opnieuw doen?
Wendy: Niks, want we zijn gewonnen!
Yves: Ik zei het eerder al, we moeten ons voor niks schamen. We zijn altijd onszelf gebleven, en zouden het de volgende keer op precies dezelfde manier aanpakken.

Op het moment dat de einduitslag werd bekendgemaakt. Wist je toen al dat je gewonnen had, had je een voorgevoel? Want Chris & Lut hadden dat gevoel duidelijk wel.
Yves: Nee, wij wisten helemaal nog niet dat we gewonnen waren. Want het was echt wel spannend. Wendy die van de truck viel, daarna de kaart die verloren was. We wisten ook dat we zeker een halve minuut straftijd hadden. Op het einde bleek Wendy dan ook nog eens zoek. Ik dacht dat ze gewoon achter mij liep, maar dat was dus niet zo. Dus het was zeker niet zo dat we het op voorhand al wisten. We waren wel telkens positief ingesteld. We hadden telkens een gevoel van ‘het zal wel goed komen.’ Ook omdat we wisten dat we goed waren. En was het zo geweest dat we naar huis moesten, zeiden we altijd van ‘heel spijtig, maar dan is het zo en gaan we naar huis.’

Ben je al voorbereid op het feit dat jullie nu gaan herkend worden op straat?
Yves: Goh, we blijven ons eigen. We gaan niet plots gaan veranderen.
Wendy: Dat weet je natuurlijk als je aan zo’n programma meedoet. Maar het is wel kwaliteitstelevisie. Het is genen brol, ’t is den top. En die bekendheid is natuurlijk wel eens leuk, dat geef ik graag toe. Maar voor de rest blijf ik gewoon een simpel boeretrutje uit Borsbeek, ik ga zeker niet plots gaan veranderen. Ik blijf gewoon wie ik ben.

Boek: Kartonnen Dozen, Tom Lanoye

Kartonnen Dozen is de eerste roman van Tom Lanoye die ik las en de kans is groot dat het niet bij deze ene blijft. Ik ben namelijk aangenaam verrast door de frisse schrijfstijl van deze Antwerpenaar.

Hij schrijft to the point en in zo’n bewoordingen dat het fris en humoristisch overkomt. De situaties die hij aanhaalt, zoals de info­avond voor de reis naar Zwitserland en het incident met de brandende frituurpan, zijn raak geschetst en bijgevolg zeer herkenbaar. Lanoye neemt je echt op sleeptouw in dit verhaal over zijn ontluikende homoseksualiteit, door de vele zijsprongen die hij maakt en de opmerkelijke personages die hij opvoert. Hij laat voldoende ruimte om zelf als lezer te fantaseren door niet alleen de naam van zijn geliefde maar ook die van enkele plaatsen te beperken tot hun beginletter. Je verbeelding wordt ook aangescherpt door de vele, zeer kleurrijke beschrijvingen van personages en situaties. Ondermeer zijn seksueel gestuntel met zijn platonische liefde Z. kan je je zo voor de geest halen.

Tegelijk is het méér dan zomaar een liefdesverhaal van een 150-tal pagina’s. Zo neemt hij het Vlaams-nationalisme door de jaren heen zeer treffend op de korrel en laat hij ook de concurrentiestrijd tussen de Christelijke & Socialistische Mutualiteiten niet onbehandeld. Zijn kritiek op het beleid van het katholiek onderwijs tijdens de 2e helft van de 20e eeuw tilt dit boek naar een hoger niveau, naast natuurlijk zijn onbegrensde woordenschat. Het gebeurde meer dan eens dat ik moest overschakelen naar één van de 3 delen van “De Dikke Van Dale” om de betekenis van een woord te achterhalen. Reconciliatie, degeneratie en sublimatie zijn maar een paar voorbeelden van de upgrade die mijn vocabularium heeft ondergaan.

Daarnaast heeft ook mijn algemene kennis een niet te onderschatten sprong voorwaarts gemaakt, bij het lezen van de verklaring van Guido Gezelles gedicht Dien Avond en die Rooze. Of na de opsomming van meesterwerken die in het 6e jaar de revue passeerden in het Kot, zoals het college waar Lanoye zijn vorming genoot, gemeenzaam werd genoemd.

Je merkt dat Lanoye bij het schrijven van dit stukje proza nog jong was, Kartonnen dozen is pas zijn tweede pennenvrucht, maar dat geeft het net zijn ietwat ondeugende toets. Bij het lezen kom je ook tot de vaststelling dat toen reeds duidelijk was dat de slagerszoon met een brilletje een grote meneer zou worden, zijn brief aan Z. op het einde van het boek is maar één indicatie daarvoor.

In het begin is niet heel duidelijk waarom het boek de titel draagt die het heeft, maar na een aantal tientallen pagina’s wordt duidelijk dat er geen betere mogelijkheid is dan Kartonnen Dozen, een verwijzing naar de archiefdozen, zowel echte als denkbeeldige, waarin hij zijn vele jeugdherinneringen heeft ondergebracht.

Of Lanoye ook daadwerkelijk alles heeft meegemaakt wat hij in zijn boek beschrijft, is voor mij niet echt duidelijk, maar dat stoort me ook helemaal niet. Het was heel aangenaam en verrijkend om lezen en meer kan je als lezer niet verwachten.

Wie is de Vlaamse Topmanager?

Vanaf dinsdag 28 februari pakt VT4 eindelijk uit met het vernieuwende realityformat ‘De Topmanager’. Daarin gaan 8 mannen en 8 vrouwen een ware sollicitatiestrijd aan met als inzet een droomjob, met een jaarsalaris van 200.000 euro, bij de Vlaamse international CAPCO.

In ‘De Topmanager’, de Vlaamse versie van het Amerikaanse ‘The Apprentice’, volgen we de zoektocht van een geslaagd zakenman naar een geschikte opvolger. Hij zoekt die manager in een groep van 16 kandidaten, acht mannen en acht vrouwen, die elk rond de 30 jaar oud zijn. Op het einde van elke aflevering wordt één kandidaat de laan uitgestuurd, waardoor aan het einde van de vijftiende aflevering de ultieme topmanager overblijft die een jaarsalaris van 200.000 euro opstrijkt.

Die geslaagde zakenman is in deze eerste serie Rob Heyvaert, oprichter en CEO van Capco. Dit Antwerpse bedrijf is een wereldspeler op het vlak van financiële consulting en IT-dienstverlening. Heyvaert richtte het bedrijf op in 1998, nadat hij eerst carrière maakte bij computergigant IBM. Rob is een geboren leider, die respect afdwingt door zijn inzicht, kennis en intellect. Het zijn met name die Vlaamse roots die hem deden besluiten om de spil te worden van ‘De Topmanager’.

Het programma kent geen typische presentator, maar die rol wordt met brio ingevuld door Rob Heyvaert zelf. Hij wordt in zijn zoektocht bijgestaan door zijn assistenten Luc Philippi en Winanda Nuyttens, die zelf ook al geruime tijd aan de slag zijn bij Capco.

Tijdens de zoektocht verblijven de 16 kandidaten in een luxueuze loft in het centrum van Antwerpen. Om als laatste over te blijven, moeten ze, verdeeld in twee teams, tal van moeilijke opdrachten binnen een beperkte tijd tot een goed einde brengen. Die opdrachten omvatten uiteenlopende aspecten die verbonden zijn met de zakenwereld: sales, marketing, promotie, advertising… De winnende ploeg ontvangt een aangename luxeprijs, terwijl het verliezende team onmiddellijk door Rob Heyvaert hemzelf op het matje wordt geroepen. Eén van hen zal na een bikkelharde evaluatie ontslagen worden, en kan meteen zijn koffers pakken.

Het realityformat ‘The Apprentice’ is een wereldwijd succes. Nadat het miljoenen kijkers wist te bekoren in de Verenigde Staten, werd het ondermeer ook in Groot-Brittannië en Scandinavië een inslaand succes. Benieuwd of het ook bij ons kan scoren, want het moet het opnemen tegen de KANAALTWEE-topper ‘71° Graden Noord’. De slag om de kijkcijfers belooft dan ook minstens even hard te worden, als die om de functie van topmanager.

LOST is terug

Goed nieuws voor de vele fans van de tv-serie LOST, dé hype van het afgelopen najaar. Want vandaag maakte VT4 bekend dat de tweede jaargang van de Amerikaanse topserie vanaf midden maart al opnieuw op het scherm komt. Wanneer precies staat nog niet vast, wel dat er opnieuw iedere week twee afleveringen na elkaar worden uitgezonden.

Afgelopen najaar zond VT4 elke maandagavond de hyperspannende topserie LOST uit. Dat de avonturen van de gestrande passagiers op het mysterieuze eiland Vlaanderen in de ban houden, blijkt uit het aantal brieven en mails dat VT4 krijgt met de vraag wanneer het tweede seizoen wordt uitgezonden. Nog nooit kreeg de zender zo’n massale reactie op het uitzenden van een buitenlandse fictiereeks. Ook in de pers verscheen al meermaals de vraag wanneer we nu het vervolg te zien zouden krijgen.

Het deed programmadirecteur Ricus Jansegers besluiten om contact op te nemen met Buena Vista, de internationale verdeler van LOST, met de vraag of het mogelijk was om al dit voorjaar de nieuwe afleveringen uit te zenden. Aanvankelijk kreeg hij het deksel op de neus, met de boodschap dat betaalzender Prime het recht had om de serie als eerste uit te zenden (sinds januari kan je elke maandag om 20u een nieuwe aflevering zien). Na wat onderhandelen was Prime echter bereid om toe te staan dat VT4 al vroeger met uitzenden begon, op voorwaarde dat de afleveringen op Prime niet ingehaald worden door die op de SBS-zender.

Daarenboven kreeg in Wallonië commerciële zender RTL-TVI wél de toelating om al in de lente te beginnen met het tweede seizoen van LOST. En ook al worden de afleveringen gedubd in het Frans, het gevaar was reeël dat heel wat Vlamingen gingen zappen naar de Waalse zender om daar al te gaan spieken hoe het verhaal verder gaat. Ook op internet zijn al heel wat afleveringen van het tweede seizoen te downloaden. En dat kon VT4 natuurlijk niet zomaar laten gebeuren. Daarom werd er opnieuw onderhandeld met Buena Vista, en vanmorgen werd dan uiteindelijk het contract ondertekend.

Vanaf eind maart kan je dus opnieuw op VT4 terecht (de precieze dag wordt later bekendgemaakt) voor het vervolg van LOST, en krijgen we eindelijk een antwoord op de vraag wat er zich nu precies achter het luik bevindt. Tijdens het tweede seizoen maken we trouwens ook kennis met een paar nieuwe personages, want enkele passagiers die tijdens de crash achteraan het vliegtuig zaten, hebben de vliegramp toch overleefd…

Voorjaar VT4: volop eigen producties

Dit voorjaar pakt VT4 uit met een hele rist nieuwe, of reeds vertrouwde, Vlaamse producties, waarvan De Topmanager de meest opvallende is. Daarnaast is er ook de derde reeks van Peking Express en het verrassende Onder Hoogspanning met Ann Van Elsen. En in juni serveert VT4 samen met KANAALTWEE de hoogmis van het voetbal met het WK in Duitsland.

Niets dan lachende gezichten, vandaag op de mediaconferentie van SBS Belgium. Het gaat dan ook erg goed met de zendergroep uit Zaventem. Niet alleen slaagde VIJFtv erin om in één jaar tijd zijn marktaandeel te vergroten van twee naar vijf procent, ook VT4 ging licht vooruit waardoor SBS vandaag bijna evenveel bereikt als de VRT of de VMMa.

Meteen het signaal om het aantal Vlaamse producties fors te verhogen en ook te blijven investeren in de aankoop van buitenlandse films en series. Zo pakt VT4 uit met de SF-reeks Invasion en gloednieuwe afleveringen van The Simpsons, Las Vegas en The L Word. Maar dé blikvanger is natuurlijk de tweede reeks van LOST, die vanaf eind maart te zien zal zijn (zie elders op de site).

Voor Ann Van Elsen en Hanne Troonbeeckx wordt het een erg druk voorjaar, want de komende maanden presenteren ze elk twee eigen producties. Ann neemt niet alleen het tweede seizoen van Huizenjacht over van Ilse Demeulemeester (die momenteel aan het herstellen is van kanker), maar is ook het gezicht van het verrassende Onder Hoogspanning. Daarin moet een Vlaams gezin niet alleen een week lang met een minimum aan energie rondkomen, ze moeten ook nog eens een extra ‘energievretende’ opdracht tot een goed einde brengen. Onder Hoogspanning is het eerste ‘branded entertainment’-format in Vlaanderen en wordt meegeproduceerd door Electrabel.

Hanne neemt dan weer Huis op Stelten over van Marlène de Wouters en gaat in het nieuwe ‘De Brekers’ de strijd aan met ouderwetse en muffe interieurs. De bewoners krijgen exact vijf uur de tijd om een container te vullen met alle spullen die ze het huis uit willen. Het gewicht van de container wordt daarna omgezet in euro’s, waarmee de renovatie betaald wordt. Dus hoe meer spullen er worden weggegooid, hoe meer geld ze hebben voor de realisatie van hun droominterieur.

In het reeds lang aangekondigde De Topmanager gaat Rob Heyvvaert, CEO van multinational Capco, op zoek naar een nieuwe topmanager voor zijn bedrijf. Het wordt een keiharde sollicitatiestrijd waarin 16 razend ambitieuze mannen en vrouwen het tegen elkaar opnemen in niets ontziende proeven. De winnaar krijgt uiteindelijk een managementfunctie bij Capco met een jaarsalaris van niet minder dan 200.000 euro! De Topmanager is de Vlaamse versie van het Amerikaanse ‘The Apprentice’, waarin de excentrieke Donald Trump op zoek ging naar een geschikte secundant om zijn imperium te lijden. Het programma was een gigantisch succes en liep ook al in andere landen, waaronder Groot-Brittannië (met Richard Branson).

Het belooft zonder twijfel één van dé toppers van het komende voorjaar te worden. Dat geldt overigens ook voor de derde reeks van Peking Express, die dit keer de ondertitel ‘De Mekongroute’ meekreeg. Roos Van Acker en Art Rooijackers geven dit keer het startschot in Vietnam, en racen vandaar in het spoor van de Mekongrivier door Cambodja, Laos en Zuid-China om uiteindelijk de finale te spelen in Tibet. Nieuw dit jaar is dat er naast drie Vlaamse en drie Nederlandse, ook twee gemengde duo’s meedingen naar de overwinning, terwijl het dagbudget werd gehalveerd naar 1 euro per duo per dag.

Later dit voorjaar is er de vijfde reeks van Temptation Island, waarin de makers beloven om opnieuw een stapje verder te gaan. Ook het WK voetbal in Duitsland staat nog op het programma, met topaffiches als Nederland-Argentinië, Brazilië-Kroatië en Duitsland-Polen. Ook de finale op 9 juli is te zien op de zender uit Zaventem. Vandaag raakte ook bekend dat voor de verslaggeving van het WK wordt samengewerkt met de voetbalredactie van Prime, die reeds een jarenlange ervaring heeft op het vlak van live-voetbal. Maar daarover binnenkort meer.

Tot slot blijft VT4, naar eigen zeggen, ook dé filmzender bij uitstek met opnieuw een armada aan toppremières waaronder The Italian Job, The Matrix Reloaded, Kill Bill vol. 1, Tomb Raider 2, Paycheck, School of Rock en komende zaterdag al 2Fast, 2Furious.