28 november 2005

Texas bezoekt de Marconistudio

Hoog bezoek afgelopen weekend in de Marconistudio van Radio Donna. Rockgroep Texas kwam namelijk overgevlogen van Schotland om voor een paar honderd luisteraars zijn nieuwe album ‘Red Book’ voor te stellen. Van een jetlag had frontvrouw Sharleen Spiteri gelukkig geen last.

In zijn beginjaren nodigde Radio Donna geregeld schoon volk uit naar de studio’s aan de Reyerslaan. Zo waren ondermeer Marco Borsato, Clouseau and Melanie C reeds in de Marconistudio te gast. Maar de laatste jaren was de guestlist van de hitzender nogal aan de magere kant. Concurrent Q-Music overtroefde hen regelmatig met spraakmakende optredens van The Simple Minds, Simply Red en, jawel, ook Texas, met hoge luistercijfers als gevolg.

Dus was het tijd om opnieuw aan te knopen met een rijke traditie. De release van het nieuwe album van Texas, was meteen een goede reden om de daad bij het woord te voegen en hen naar Brussel te laten komen. Een sms-wedstrijd selecteerde de tweehonderd gelukkigen die, samen met een aantal luisteraars van de Waalse zender VivaCité, het exclusieve optreden mochten bijwonen. Uniek, want het is het enige promotionele optreden die Sharleen en co geven rond de release van Red Book.

De sfeer zat er dan ook goed in bij het publiek, waarvan sommigen al om 14u stonden te wachten aan de studiodeuren om toch maar vooraan te kunnen plaatsnemen. En dat voor een optreden dat pas na 17u zou beginnen! Het was dan ook meteen duidelijk dat we hier met enkele onvervalste die-hard fans te doen hadden. Gewapend met de digitale camera, en voorzien van dvd’s en cd’s om te laten signeren, stormden ze de studio binnen eenmaal ze daar de toelating voor kregen. Zelfs de bar met gratis drank kon hen niet deren.

Maar het moet gezegd, het was al die moeite meer dan waard. Sharleen was méér dan in form, en zette in haar sappig Engels-met-Schotse-tongval meteen de toon voor de komende vijftig minuten. Huidige hit Getaway was de te verwachten opener, gevolgd door twee tracks uit het nieuwe album. In totaal worden er vijf nummers geplukt uit ‘Red Book’, die afgewisseld worden met grote hits als ‘So called Friend’ en ‘Innersmile’, die het publiek feilloos kan meezingen.

Spiteri trakteerde de fans verder nog een nummertje aan de piano en verklapte en passant ook haar nickname die ze al sinds het begin van Texas met zich meedraagt. De andere groepsleden deden met enkele pikante oneliners en dito moppen hun duit in het zakje, tot groot jolijt van het talrijke publiek.

Na vijftig minuten was het afgelopen, al trakteerden de Schotten de vele fans wel nog op een bisnummer. Na ‘Summersun’ was het echter reppen geblazen richting Zaventem, want om halfacht vertrok hun vliegtuig al opnieuw richting Groot-Brittannië. En de fans, die konden zich intussen te goed doen aan een heerlijk buffet om te bekomen.

20 november 2005

Studio 75; Een jubileum in ware Stu Bru-stijl

Voor één keer kon je niet alleen naar de radio luisteren maar ook kijken. Overal in Gent was de radio gisteren aanwezig om zijn 75e verjaardag uitgebreid te vieren. Meer reden hadden ze bij Studio Brussel niet nodig om nog eens een ferm feestje te geven. Onze partycrasher van dienst is nog net nuchter genoeg om u er alle details te geven.

Dat Studio Brussel zich door niets laat tegenhouden, wisten we al langer. En door een failliete Culture Club al zeker niet. De sfeer van de good old days was even terug voor een avond lang dansen en shaken op de muziek van drie generaties DJ’s.

De jongerenzender van de VRT maakte namelijk een tripje down Memory Lane met achter de draaitafels legendarische namen als Zaki, Bert Geenen, Mike Verdrengh en Jan Houtekiet. Maar ook ‘new school’ DJ’s als Gerrit Kerremans en Christophe Lambrecht waren present net als beloftevolle namen als ‘Gus & Lefto’ en ‘Dors & Karoline Kamosi’.

Het talrijk opgekomen (jonge) publiek liet het zich allemaal welgevallen en gaf zich volledig over aan de muziek. De Culture Club zat dan ook al snel goed vol en was naar het einde van de avond toe zelfs uitverkocht. Tussen al dat volk ook heel wat bekende namen, waaronder Rick De Leeuw, Hans Otten en Stefan ‘De Afrekening’ Ackermans.

Hun oordeel over het feestje was, net als de mening van menig toeschouwer, unaniem erg positief. De sfeer zat er zo goed in, dat een niet zo nuchtere luisteraar zich bij het naar huis gaan afvroeg ‘wanneer ze 100 jaar radio gaan vieren’. Volgens mij over 25 jaar…

7 november 2005

Kanaaltwee gooit het roer om

Sinds het einde van Big Brother gaat het niet al te best met Kanaaltwee. Het is al jaren de minst bekeken zender van grote vijf en dit terwijl VT4 het alsmaar beter doet. Hoog tijd dus om vanaf dit najaar het roer drastisch om te gooien. In de strijd om de kijker beloofde men meer Vlaamse producties dan ooit, live topsport (met het WK en vanaf 2006 de Champions League), absolute blockbusters en steengoede series.

Tijdens de eerste avond van het najaar hield men alvast woord. De herhalingen van Raf & Ronny en het vlaggenschip Expeditie Robinson waren de Vlaamse programma’s met dienst, en op het vlak van series is er op maandagavond Cold Case en een vierde dag uit het leven van Jack Bauer in 24. En dankzij de gloednieuwe trailers, werden we ook op de hoogte gehouden, wanneer er welke blockbusters op het menu staan. Die nieuwe look mag er overigens best wezen, hij is modern en soms wel grappig.

Ook al heb ik alle afleveringen van Raf & Ronny al eens gezien op VTM, het was leuk om nog eens te zien hoe het allemaal begon voor de twee berooide komieken. Ook al kreeg de serie toen hier en daar kritiek, ze blijft ook vandaag nog stevig overeind. Je moet een halfuurtje later maar naar nieuwe afleveringen van 2 Straten Verder kijken, en je begrijpt meteen wat ik bedoel. Daarna serveerde Kanaaltwee de Amerikaanse crimeserie Cold Case, waarmee ze meteen hun eigen variant op raspaard Crime Scene Investigation in huis gehaald hebben.

Eens de eerste aflevering van Thuis op bevriende zender Eén was afgelopen, Was het tijd voor Expeditie Robinson. Voor het eerst niet op VT4 dus, en dat betekent ook zonder Roos van Acker. Maar niet getreurd, de ravissante Lotte Verlackt kwijt zich even uitstekend van haar taak. Dat ze het daarbij op haar eigen manier doet, en niet krampachtig probeert haar voorganger te imiteren, pleit alleen maar in haar voordeel.

Ook de expeditie zelf is voldoende verschillend van zijn voorgangers, om u opnieuw op het puntje van uw stoel te doen zitten. Zo is de kruisigingsproef waarmee heb programma opende, meteen al één van die momenten die eind november in de best-off zullen opduiken. Magistraal in beeld gebracht en met een verrassende afloop. Dat belooft alvast voor de komende afleveringen. Het viel me trouwens op dat de nieuwe producent ook meer oog heeft voor de overweldigende natuurpracht die Indonesië bezit, wat uiteraard zeer terecht is.

Zeker in deze eerste aflevering was het een welkom alternatief voor het gebrek aan sluimerende conflicten in de twee kampen, maar dat iedereen de eerste dagen nog lief is voor elkaar, is natuurlijk niet zo verwonderlijk. En een korte vooruitblik op volgende week, leert ons dat de eerste conflicten, uiteraard over wie er nu eigenlijk de leider is, stilaan hun kookpunt bereiken. De verandering van producent heeft Expeditie Robinson overduidelijk dat tikkeltje nieuwe zuurstof gegeven dat het na 5 jaar wel kon gebruiken.

Spreken we bij de survivalsoap nog over een tikkeltje, dan lijkt het erop dat real-timeserie 24 een hele bus nieuwe zuurstof heeft aangeslagen. Volledig terecht overigens, want het derde seizoen was overduidelijk te zwak voor woorden. Dankzij een compleet vernieuwde cast en een frisse, actuele, verhaallijn rond moslimterrorisme staan Jack Bauer en co weer vol op de rails, goed voor 24 afleveringen die in denderende vaart van het scherm spatten.

Als toetje serveerde de commerciële zender ook nog een special waarin we nader kennismaakten met de 8 jonge en evenveel oude Robinson-deelnemers. Voor wie het gemist heeft, geen paniek, je kan zonder problemen gewoon verder kijken naar deze moeder aller realitysoaps.

Toen ik iets over middernacht de balans opmaakte van een eerste avondje Kanaaltwee, was ik erg aangenaam verrast door de tweede zender uit Vilvoorde. Als ook de komende dagen zo goed zijn, als de trailers ons willen doen geloven, heb ik mijn nieuwe lijfzender alvast gevonden. Want wat de Eéns van deze wereld ook willen doen geloven met hun ‘sociale cohesie’ en ‘mensen bij elkaar brengen’, de nieuwe slogan van Kanaaltwee verwoordt het perfect: TV is bovenal puur entertainment.

Dimi verdwijnt uit Witse

Slecht nieuws voor de vele fans van Wouter Hendrickx. De acteur, die momenteel in de succesvolle TV1-serie Witse de rol van Dimitri Tersago speelt, verdwijnt in de loop van het 3e seizoen uit de serie. Dat zegt hij in een interview met het weekblad Humo, dat vandaag verschenen is. Na Tine Vanden Brande is Wouter Hendrickx de tweede acteur van de oorspronkelijke cast die de reeks verlaat.

Over de reden van zijn vertrek zegt Wouter in Humo het volgende: ‘Ik stop vooral omdat het na tweeënhalf jaar gewoon tijd was. Een belangrijke reden waarom ik acteur ben geworden, is dat ik niet wil meedraaien in een systeem. Daar begon het na 3 jaar verdacht veel op te ruiken, en dus was het inpakken geblazen!’

Begin december hadden we nog een interview met Wouter omwille van de start van de tweede jaargang. Toen had hij naar eigen zeggen nog niet beslist of hij ook in de vierde reeks van Witse zou meespelen, maar ondertussen heeft hij de knoop doorgehakt. Aan het eind van het derde seizoen verdwijnt zijn personage Dimitri Tersago dus, maar op welke manier is nog niet bekend. Ook wie zijn opvolger wordt als sidekick van Witse is nog niet duidelijk.

Hendrickx zelf gaat opnieuw op de planken gaan staan. Hij werkt momenteel met theatergroep De Rovers volop aan een nieuwe voorstelling.